Ook de massa

Dat ging maar ‘net goed’ op 28 mei, de dag met de nationale vluchten uit Bourges en Limoges op het programma. Waarom twee zulke vluchten op een dag snapt geen buitenlander maar daarom zullen het wel buitenlanders zijn zeker.

Waarom het ‘net goed’ ging? De weersvooruitzichten voor het weekend waren erbarmelijk en er kon ‘nog net’ gelost worden.

Echt vlot verliepen Bourges en zeker Limoges niet.

Maar om te spreken van een ‘lotto’ zoals LG deed gaat dat niet iets te ver?

Het is immers niet voor te stellen dat duiven na 7 uur vliegen of langer per toeval boven het hok uitkomen.

 

 

 

Mensen bezien vluchten, of liever de resultaten, door een gekleurde persoonlijke bril. De mannen die op die bewuste 28e mei goed presteerden zullen het mooie vluchten gevonden hebben.

Liefhebbers die slecht presteerden of van wie goede duiven te laat waren zullen een tegenovergesteld mening zijn toegedaan.

Zo vlogen de Nederlanders die aan de provincie Antwerpen grenzen (Brabant 2000) die dag uit Issoudun, ongeveer 550 kilometer.

L Stabel en Zn Goirle en F Damen Langeweg scoorden beide hun allerbeste duif bij de eerst 10 tegen duizenden duiven en John Rockx Zegge maakte een fantastische uitslag met 10 op 12 en de meeste kop.

Die mannen, samen met andere uitblinkers, zullen ongetwijfelde spreken van een mooi concours.

Akkoord, de concoursduur van alle fondvluchten en zeker van Limoges was (veel) te lang. Het prijspercentage van zelfs grote kampioenen matig maar een ‘loterij?’ Hmm.

Want nogmaals, duiven die er wel waren, kwamen na 500 km met tegenwind gevlogen te hebben niet toevallig boven hun hok uit.

 

Wat betreft een loterij zou ik eerder willen refereren naar vluchten met ZOW. Vluchten met hoge snelheden, onverwachte winnaars die nog niets presteerden en nu vele minuten vooruit vliegen.

Zoals de 14e mei, ik schreef dat eerder.

Trouwens, vlak ook vluchten met zuidenwind niet uit. Zoals met name 21 mei.

Neem weer Brabant 2000. Dat gebied is veel te breed om te concoursen, dat doet men ook niet en waarom bleek ook die dag. Helemaal Zuid Oost van die Afdeling ligt Baarle Nassau. Had men van al die samenspelen in de Afdeling EEN concours gemaakt dan had de 1e prijswinnaar in Baarle niet bij de eerste 1.500 duiven geklasseerd geweest.

Het omgekeerde gebeurt ook. Dat, uiteraard met Westenwind, ‘alles’ in Baarle en omgeving zit. Zoals 30 april met de 7 snelste duiven van bijna 20.000 op een kluitje.

En weet je wat nu het vreemde is?

In België zijn die verschillen veel minder groot.

Is het oostenwind dan ben je aan de oostkant gezien, maar je doet nog wel mee.

Vanwaar dat grote verschil?

Ik meen dat er maar een verklaring voor is: De massa.

Neem weer Bourges. In de Vlaanders kwam men (weer niet) niet in het hoofdstuk voor. Vanwege westelijk gelegen en dus ongunstig? Inderdaad maar waarom?

Niet vanwege de Noorden wind. Zoals gezegd vlogen de Zuid Nederlanders die dag uit Issoudun, zo’n 550 kilometer en daar deed de westkant WEL mee.

Meer dan behoorlijk zelfs.

Opnieuw: Er kan maar een verklaring zijn: De massa.

En die zit in België centraal in het land.

In Zuid Nederland is dat anders. Daar is de deelname mooi gespreid en dat waren die dag ook de prijzen.

Vele Vlamingen kennen dit verhaal en doen al niet meer mee op Bourges. Zo krijgen we wel een vicieuze cirkel. En worden hun kansen kleiner naarmate men minder duiven speelt. .    

Want laten we wel wezen. Het overwicht van de middenlijn op de jaarlijkse Bourges is bijna gênant aan het worden.

 

Zelfs op vitesse zie je wat de massa doet. Het zijn veelal dezelfde centra waar de snelheden op Quievrain en Noyon het hoogste liggen

En waar de concoursen ook het eerst gedaan zijn.

Het betreft veelal ‘duivennesten’. Goede duiven heeft er zeker mee te maken, maar veel liefhebbers en veel duiven misschien nog meer.

 

In waarom de verste afstanden er op Bourges nauwelijks aan te pas kwamen terwijl die toch in het verlengde liggen van het midden van het land?

Hier speelt een andere factor een rol. De wind. Die hadden de duiven immers tegen en het is bekend dat het in de loop van de dag meestal (!) harder gaat waaien.

Die in kracht toenemende wind plaatst de overvlucht weer in het voordeel als die uit het zuidwesten komt.

Dan zullen de laatste kilometers de snelheden immers omhoog gaan terwijl met wind tegen het tegendeel het geval is.

 

Zelf heb ik in Nederland, helemaal in de voorvlucht, van Nationaal Orleans ooit eens fantastisch gepakt aan een hoge snelheid.

Veel sportgenoten keken verbaasd. Met wind mee was je in de voorvlucht toch immers gezien? Waren dat ook niet mijn woorden?

Klopt. Maar die dag was anders.

In Frankrijk hadden de duiven flinke wind mee, waar ik woon stond amper wind.

Dus waren ze boven België als het ware stil gevallen. En konden de duiven die verder moesten dan die van mij onmogelijk de gemiddelde snelheid aanhouden die ze eerder hadden.

 

Ik ga een extreem en puur hypothetisch voorbeeld geven.

Stel dat er een vlucht is uit Quievrain met 15.000 duiven uit Oostende en 100 duiven uit pakweg Luik. Ik wed dat niet een duif uit Luik op de uitslag zou komen.

Niet vanwege minder klasse, of de invloed van de wind, maar… door de massa.

Ze zullen immers direct na de lossing als het ware meegezogen worden richting de kust.

 

Ikzelf heb menige lossing bijgewoond. En wat zie je na vrijlating? De hele bende vertrekt in rechte lijn noordwaarts.

Naar dat landsdeel waar het gros thuis hoort.

En meteen al zit een flink deel verkeerd. Die horen niet in dat centrum thuis en hun hokken staan ook niet in het verlengde maar links of rechts er van. Die zouden zich meteen na lossing af moeten scheiden maar dat gebeurt niet.

Dat doen ze pas later. Hoe eerder, hoe geringer dus de kromming, hoe vroeger, (of minder laat?) ze zich klasseren.

Zoals ik vaker zeg, vluchten met voor elke deelnemer gelijke kansen bestaan amper.

Die Chinees die me mailde naar aanleiding van Bourges en verbaasd was dat er tegenwoordig in Vlaanderen ‘zulke slechte duiven zitten’ snapt er helemaal niets van.