Frappant (30-10-24)
Frappant
Wat duivensport voor velen zo interessant maakt zijn de verrassingen die zich vaak voor doen, dingen die men niet verwachtte of niet kan verklaren.
Dienaangaande wat voorbeelden.
P THEUNIS
Het moet ruim 10 jaar geleden zijn dat ik W de Bruijn voorstelde ergens te gaan letten en dit keer in eigen land.
Korte tijd later stonden we bij Theunis in het Brabantse Hoeven de jongen van Orleans op te wachten. We kenden hem geen van beide, maar wisten wel dat hij met jongen heel goed bezig was.
Peter zag als eerste een groepje van 7 duiven aan komen stormen; laag, hard en uit de goede richting. Een beetje kenner kon zien dat het vroege waren, duiven die er voor gingen. Drie doken het hok in, de andere vier vlogen in rechte lijn door.
Toen ik de uitslag zag fronste ik. P Theunis drie stampvroege duiven te beginnen met de 1e, maar waar stonden die andere?
Hun thuishok moest toch ergens recht achter dat van Theunis zijn? Op de uitslag was dat niet te zien. Andere lossingen waren er geen, begreep er geen snars van.
H EN O
U kent ze ongetwijfeld ook, liefhebbers die nooit de erkenning kregen die ze verdienden. De combinatie ‘H en O’, is ook zo’n voorbeeld.
Ze woonden in Nieuwendijk, tegen de grote rivieren, maar speelden in een samenspel, en een groot, boven de rivieren, dus zaten ze ver in de voorvlucht.
Wat voor klasbakken die mannen hadden bleek later toen ze in het samenspel gingen spelen waar ze eigenlijk hoorden, beneden de rivieren.
Toen ze dus ver in de voorvlucht speelden gebeurde regelmatig dat een duif die uit een overkomende klad kwam minuten vooruit vloog tegen soms enorme deelname. Opnieuw, waar waren de duiven gebleven van de klad waar die hun winnaars uit kwamen?
OOK ZELF
Zelf maakte ik iets soortgelijks mee in, ik meen, 2012. Van een harde vlucht bleven de duiven akelig lang weg. Eindelijk kwamen er drie uit de goede richting, waarvan een zich wat vreemd gedroeg. Alsof die wilde vallen. Schijnbeweging? Ik floot en warempel hij keerde om, viel op de klep en binnen. Er moest liefst 5 minuten gewacht worden op de volgende duif, dus ‘heel slecht gepakt’ zo meende ik. Maar wat was het schrikken toen ik de uitslag zag. 1, 2, 3, 4 en 5 tegen ruim 3.000 duiven in HvBr.
Zelfde vraag; Wat was er gebeurd met die 2 duiven die bij de winnaar waren?
Anderen waren er niet los. Beetje stil gevallen nadat die ene thuis was geraakt?
M WOUTERS
Hoe vaak lees je in reportages over nationale winnaars in Belgie wel niet dat de winnende duif niet alleen was? Het doet denken aan wat M Wouters me ooit toevertrouwde over Berlaar en omstreken. Marcel: ‘Wat dat is met die mannen weet ik niet. Liggen die zo goed of hebben die betere duiven? Je komt steeds 5 minuten te kort.’ Met tegenwind lijkt het eerdere normaal dat je geklopt wordt door mannen die zo veel korter wonen. ‘Wacht meer eens tot het wind mee is’, dacht ik.
Toen kwam die vlucht met flinke wind mee.
En ‘wij’ in de overvlucht, kregen rammel als gewend. Je zou in die streek onmiddellijk duiven aanschaffen, ware het niet dat mensen die dat eerder deden en er veel geld lieten, geen steek verder kwamen.
ZOU HET KUNNEN?
Wielrenners, hardlopers, schaatsers enzovoorts wisselen elkaar af. Dat geldt ook voor sommige vogels, maar, naar verluidt, niet voor duiven. Dezelfde blijven de klad aan voeren,. ‘Dezelfde’ zijn uiteraard de goede in vorm. Die zouden dus het tempo maken. Vandaar een zakkende snelheid nadat die goede de klad verlieten omdat ze thuis waren en de tweede garnituur nood gedwongen over neemt? Op vliegdagen zie je hier talrijke groepen duiven over komen. De eerste zijn de beste, die bepalen de koers. De andere zijn de volgers die de staart van hun voorgangers in het oog houden. Van zo’n klad zit dus bijna alles verkeerd. Of alle hokken zouden in elkaars verlengde moeten liggen wat uiteraard niet zo is.
Mogelijk verklaart het dat duiven die bij de winnaar waren op de uitslag soms ver te zoeken waren. Die waren misschien niet trager, maar hoorden een andere vlieglijn aan te houden dan de leider(s) van de groep.
SPECIAAL
Als je ruim een halve eeuw ‘melker’ bent kan het amper anders of je had ooit duiven ‘buiten categorie’. Mijn ‘Goede jaarling’ was er zo een. In die tijd werd nog flink gepould en kwamen nogal wat dorpsgenoten letten. Op een vlucht met fraai weer, wel stevige wind mee, liet hij het tot ieders verbazing afweten.
Natuurlijk ‘ver overgevlogen’ met die wind, zo waren we het allemaal eens. ‘Kan de beste overkomen.’ Korte tijd later verbazing aom. Toen alles thuis was kwam meneer. Niet ‘terug’ zoals verwacht, maar recht uit de richting. Niet gewond of zo. Gewoon zo frist als een hoentje. ‘Priem’ noemde ik hem omdat zijn ring eindigde op 97. Het hoogste priemgetal onder 100. .
OOK SPECIAAL
Mijn 162 was ook speciaal. Als vlieger en kweker. Met de nazaten van deze zoon Ace Four overklasten destijds Jespers v d Wegen een hele Natie op de nationals.
‘Home Alone’ noemde ik hem omdat hij van Creil eens 5 minuten los vooruit vloog tegen 13.037 duiven bij bloedheet weer en tegenwind. Als eerstgetekende en helemaal vol gepould. Het was zijn laatste stunt.
Vanaf toen leek hij kop vliegen verleerd, veranderde hij in een prijs vlieger en werd thuis gehouden. Gelukkig maar, zo zou blijken.
Zijn vader was ook een speciale. Ik kreeg destijds eens elf duiven tegelijk thuis die ook de 11 eerste prijzen wonnen van zo’n 1.000 duiven. Tegenwoordig niet zo abnormaal, toen wel. Twee letters hadden opgemerkt dat een van die elf er helemaal door zat, door zijn poten zakte.
‘Met die ga je de oorlog niet winnen’, wisten ze. Hij zou later nog een 1e winnen van een keiharde Etampes. Ook toen ‘kapot’. Aan duiven die (vele) minuten na hem kwamen was niets te zien. De fameuze Sprint van Bas Verkerk, winnaar van die keiharde legendarische Chateauroux, is er een nazaat van en had hetzelfde gebrek, zei Bas me ooit. Nou ja, ‘gebrek’.
LAATSTE
Bij vdA kocht ik ooit een zoon uit diens Rudy. Een dure, maar ‘een goede is nooit te duur’ zo luidt het. De start was veelbelovend. Een jong er uit was op de eerste HaFo vlucht bij 30 graden en tegenwind de snelste in de provincie. Miel besteedde er nog aandacht aan in de Duif. ‘Als dat geen goede was?’
Nee dus. Heb die zelfs geruimd.. Met eerlijk ‘straf’ weer alles voor kunnen blijven en dan gedaan? Hoe bestaat het zou je zeggen.