Ga direct naar de inhoud.

Nieuw jaar

'Waarom heeft die meneer netten tegen de voli're?' vroeg het jongetje aan zijn pa.

'Die meneer' was ik en' goede vraag was dat.

Die netten zijn ooit aangebracht omdat de mussen meer van het voer aten dan de duiven. Natuurlijk had ik die ook af kunnen schieten maar daarvoor houd ik net iets teveel van vogels. En wat ik niet kon weten was dat die netten slechts tijdelijk van nut zouden zijn.

Want de mussen zijn er niet meer.

 

JEUGD

In mijn jeugdjaren hield ik al van vogels en al weet leeft.

Zelfs van mensen, hoewel niet allemaal.

Mijn grootouders hadden kippen en varkens.

Varkens die niet met te velen in te kleine boxen waren grootgebracht maar die met enkelen relaxed knorrend door de weilanden liepen.

Later zag ik ze, nadat ze eigenhandig geslacht waren, ondersteboven aan een soort ladder hangen. Het zal me altijd bijblijven.

Maar van het vlees hoefde je niet bang te zijn. Spek was toen nog echt spek en van dolle koeien hadden we nooit gehoord.

En over koeien gesproken: dat geluid dat tegen de emmer spoot als de boer aan het melken was, nooit zal ik het vergeten.

We vingen stekelbaarsjes in de beek en dronken van het water in dezelfde beek.

En als we honger hadden trokken we een peen uit de boer zijn akker en maakten die schoon aan het gras.

Angst was een woord dat ik niet kende.

 

NU

Nu, bijna een halve eeuw later, maak ik me wel zorgen want er gaat veel mis.

De mussen zijn dus weg maar ik zie ook minder grutto's, zwaluwen, korhoenders, spechten en sijsjes.

In de beken zit geen vis meer.

Het water is zo smerig dat ik er de kat van de buren niets eens van zou durven laten drinken en om te weten wat dat betekent moet U dat mormel kennen.

Nu staan kranten vol over zaken waar ik toen nooit van gehoord had.

Co2, Dioxine, het gat in de ozonlaag, pesticiden, antibiotica, BSE, RSI, smeltend ijs op de noordpool.

Over breinverwoestende en volslagen imbeciele dating programma's op tv praat ik maar liever helemaal niet.

 

SCHULD

We wilden meer en kregen het.

Tot het teveel werd, banken omvielen en je je niet meer kon verplaatsen vanwege dichtgeslibde wegen tussen dode bomen.

We wilden een beter en langer leven en werden op onze wenken bediend.

Er kwamen enorme mondiale Chemiereuzen want wij wilden antibiotica en zij wilden verkopen.

- En de lucht werd grauw rond enorme fabrieken.

- En de gaten in de ozonlaag werden groter.

- En stekelbaarsjes verdwenen uit de beken.

- En uit de beken kun je niet meer drinken.

- En in rivieren niet meer baden.

- En in de zon niet meer zitten. Vanwege ozon of geen ozon, een mens weet het soms niet meer.

- En aardbeien verloren hun smaak.

- En zelfs banken waren niet meer veilig.

- En gletsjers verdwenen even snel als het ijs op de noordpool.

Als mijn vrouw nu appels in huis haalt zijn die allemaal hetzelfde.

Grote appels en kleine?

Zie je niet meer.

Wat verlang ik soms terug naar de aardbei van vroeger. Of de goudrenet of oogstappel.

Die hadden nog smaak, zelfs de wormen die er inzaten hadden iets charmants.

- En ik hoor geen krekels meer.

- En nog zelden kikkers of wulpen.

- En geen engelen zingen in de ArenA van de Godenzonen van het Ajax van weleer.

Ook duiven die een heel jaar blaken van gezondheid zie ik minder. We kregen meer en betere medicijnen maar nieuwe ziektes kwamen.

 

ZIEKTES

Adeno, coli, circo-virus, strepto-coccen? Heel vroeger nooit van gehoord.

Nu rennen liefhebbers van apotheek naar dierenarts; van dierenarts naar duivenkenners en van kenners naar kwakzalvers met hun bedrieglijke bijproducten die je elke dag zou moeten geven maar die duiven kunnen missen als kiespijn.

Duiven moeten klasse en vorm hebben, duidelijke zaak.

Maar vorm wordt een steeds groter probleem vanwege gebrek aan natuurlijke weerstand.

Vroeger hadden duiven die meer dan nu. De natuur regelde alles. Een duif met geel was verloren maar de anderen werden sterker.

Je mag zaken niet laten verloederen, wat moet dat moet maar een overdaad aan overtollige medicijnen zal de weg effenen voor meer en andere problemen.

Chemie, medicijnen, antibiotica is 'big business' geworden.

Doe er niet aan mee en je zult langer goed spelen!

Zijn je beste seizoenen niet die waarin je nauwelijks of niet naar de medicijnpot moet grijpen?

 

OVERDAAD

Als wetenschappers zelden of nooit een tekort aan vitamines aantroffen bij duiven vraag ik me af waarom we die dan zonodig extra moeten geven.

Je kunt de klok niet terug draaien en als er problemen zijn los je die op met behulp van een dierenarts.

Maar dat moet er wel een zijn die het belang van de duiven voor ogen heeft.

Een die zijn best doet dat hij je zo weinig mogelijk terug ziet.

Onophoudelijk kuren tegen alles en nog wat leidt maar naar ''n eindstation:

De desillusie.

Je zult n''it duiven hebben die spontaan bloedvorm krijgen.

 

MISSCHIEN

In de winter heb ik de ramen open om de duiven te harden.

Vroeger was dat een probleem vanwege de mussen.

Maar die zijn verdwenen.

Vind U dit een minder vrolijk artikel?

Ik ook.

Maar bijna een halve eeuw 'gelukkig nieuwjaar en vrede op aarde wensen' bracht ons geen stap verder.

Afrika sterft. Oorlogen woeden. Criminaliteit tiert, verdraagzaamheid is zoek.

De jaarwisseling?

Gemaakt vrolijk zijn, mensen omhelzen die je nooit eerder zag alleen omdat de kalender het voorschrijft?

Sta me toe aan die flauwe kul niet mee te doen.

Ooit weer aardbeien met smaak, sijsjes in de tuin, stekelbaarsjes in de beek, engelen die zingen in de ArenA en weer 80 liefhebbers in mijn dorp zoals vroeger en geen 25 zoals nu?

Ik geloof er niet meer in.

U wel?

Droom verder.

Maar U weet hoe Marco Borsato over dromen zegt!

 

In deze sombere tijden toch aan allen een gelukkig en gezond 2009 en veel eerste prijzen.

Behalve diegenen die tegen me spelen uiteraard.