Ga direct naar de inhoud.

Kul over de rui

'Lol' zeggen Amerikanen

 

Elk jaar weer voelen velen zich in deze tijd geroepen over de rui te schrijven.

Anderen menen dat de tijd gekomen is de zakken te vullen door de liefhebbers spul aan te smeren dat de rui zou bevorderen.

In een Duits zusterblad werd enkele weken geleden aan enkele grote kampioenen gevraagd wat ze doen om hun duiven zo goed mogelijk door de rui te doen komen.

Een aardig idee maar de antwoorden verschilden zo zeer dat men uiteindelijk weinig wijzer werd.

 

VERTEDEREND

Die artikelen die in de loop der jaren verschenen zijn goedbedoeld maar de meeste getuigen van een onnozelheid die bijna vertederend is.

Als de dagen gaan korten gaan gezonde duiven VANZELF ruien.

Dat is even vanzelfsprekend als het opkomen van de zon, daar hoef je ook niets aan te doen.

De rui is een natuurlijk proces, een hormonale kwestie waarop je alleen vat hebt door te manipuleren met licht en donker en niet met voer.

Door het verduisteren en belichten zijn we duiven weliswaar minder natuurlijk gaan houden en zal de rui meer geforceerd gebeuren (op kortere tijd) maar ook verduisterde en belichte duiven gaan ruien.

En als op het einde van het jaar blijkt dat ze nog op een of twee oude pennen staan is er nog weinig aan de hand.

Die hoef/mag je ook niet trekken, veelal vallen die vanzelf alsnog.

 

VOER

Zo hebben diverse voerfirma's in het najaar een zogenaamde 'ruimengeling' in de handel.

Om duiven beter te doen ruien wordt gesuggereerd.

Als d't zou kunnen!

Zo'n mengeling heeft niets met de rui van doen, wel met de behoefte van liefhebbers hun duiven zo goed mogelijk te verzorgen en bedrijven die daar op inspelen om een graantje mee te pikken.

De liefhebber ziet het woord 'ruimengeling', hij vertrouwt er op dat al wat gedrukt staat waar is, dus hij koopt die.

Dat elke wetenschapper hartelijk moet lachen als hij probeert verband te leggen tussen de samenstelling van het voer en de rui beseft hij niet.

Met zo'n mengeling wordt in het najaar uitgepakt, in de ruitijd dus, maar als die al zin heeft zou je die vroeg in het voorjaar aan je winterjongen moeten geven.

Die ruien pas echt en hard!

Maar zo ver denkt men kennelijk niet.  

En evenmin aan het feit dat de ene 'ruimengeling' enorm verschilt van de andere.

 

CONCREET

Wat ik bedoel moge blijken uit de handelwijze van Klak.

Die was wat betreft voeren een soort trendsetter en gaf al zijn duiven een heel jaar door dezelfde mengeling; vliegers, kwekers en jongen.

Nogal wat topspelers en ook ik volgden hem na, zochten naar een goede standaard mengeling en gaven die een heel jaar, ook in de ruitijd.

En nog nooit zei iemand me: 'wat zijn je duiven slecht door de rui gekomen. Heb je die wel ruimengeling of thee gegeven?'

 

ANDERE ADDITIEVEN

En die andere bijproducten die de rui zouden bevorderen?

Ik doel op 'thee voor de rui', kleine zaden, lijnzaad enzovoorts?

Allemaal snel vergeten.

Klein zaad zal wel niet slecht zijn maar is overbodig.

Lijnzaad werd vroeger aangeprezen, maar is erg aan bederf onderhevig, zaadjes kunnen blijven steken in de keel en dan ben je nog verder van huis.

Ik durf het niet meer geven.

Als je dan toch iets wil doen ga v''r de ruitijd op controle bij de dierenarts zodat je duiven in ieder geval kerngezond aan de rui beginnen.

Dat is een absolute vereiste omdat de rui veel van het lichaam vergt en infecties het laatste is wat ruiende duiven kunnen gebruiken.

Trouwens, over infecties gesproken:

Dat je aan de mest kan zien of duiven coccidioses hebben is weer zo'n fabeltje.

Zelfs duiven die perfecte mest produceren kunnen vergeven zijn van coccidioses.

Wat mogelijk wel kan bijdragen tot een goede inpluiming is Sedochol of iets aanverwants.

'Mogelijk' dus want vroeger, voordat Sedochol op de markt kwam, ruiden duiven ook en dat zullen ze blijven doen, mits gezond.

 

FOUTEN

Lijkt het dat ik over de rui nogal lichtzinnig doe, dat wil niet zeggen dat je geen fouten kan maken.

Ik ga er enkele noemen.

- Duiven zodanig voeren dat ze moddervet zijn. Moddervette duiven zijn nergens goed voor, niet voor het spel, niet voor de kweek en niet voor de rui.

- Lang door blijven spelen. Dat mag mits je winterkweek uit het hoofd zet en je met betreffende duiven het jaar nadien niet meer speelt.

- Duiven tot laat in het jaar laten kweken.

- Oppassen met duiven vrij laten. Als ze ergens van schrikken zodat ze tegen hun wil uren vliegen kan dat de groei van de laatste pennen verstoren.

- Bijlichten. Totaal verkeerd en zelfs gevaarlijk.

- Duiven een bad onthouden. Als een bad ooit belangrijk is is het in de ruitijd. Als je niet weet wat met je geld te doen mag je daar badpoeder in doen.

Ik doe er een scheut azijn in en wat keukenzout. Kost drie keer niks.

Ze bij een plensbui los laten mag natuurlijk ook.

 

TOCH IETS

Wil je toch iets doen dat de pluimen doet vallen dan weet ik iets dat heel effectief is. Het kost niets, integendeel, het levert op.

Wat dat is?

Een dag per week geen korrel voer geven!

Of om de drie weken 2 dagen geen eten.

Daar is nog nooit een duif ziek van geworden en je moet eens zien welk een effect dat heeft.

Maar voor de rest?

Je hand op de knip houden.

Geloof je me niet?

Vraag een voedingsdeskundige of iemand die ruimengeling verkoopt waarom duiven met die mengeling beter zouden ruien dan met een andere.

Vraag aan de man die thee voor de rui verkoopt waarom duiven beter ruien door toedoen van die thee.

Men zal U het antwoord schuldig blijven!

Dit artikel is vooral voor mensen die het niet meer weten na al wat ze lezen en bij het zien van die schappen in de voerwinkel met al die middelen die de rui zouden bevorderen.

'Lol' zeggen Amerikanen.

Flauwe kul dus en vooral bedoeld om je te beroven van je soms zuur verdiende centen.