Ga direct naar de inhoud.

De Toine

Ik woon pal tegen de grens dus ik kan het een beetje weten:

Ruimtelijke ordening is in Belgi' ''n grote puinhoop.

Zo is het altijd geweest en zo is het nog.

En waarom?

Omdat iedereen om het even wat om het even waar neer mocht planten en dat ook deed.

En aldus kon Belgi' moeiteloos een van de lelijkste landen van Europa worden.

Weliswaar zijn er de laatste jaren stapels nieuwe wetgevingen bedacht, maar die konden geen paal en perk stellen aan de anarchie in de bouw.

De Belgen blijven illegaal kippenhokken neerzetten, buitenverblijven, vuilnisbelten, en afzich­telijk mooie vil­la's.

Nergens ter wereld hebben burgemeesters, schepenen, ministers en koningskinderen er zulk een hobby van gemaakt wetten te overtreden of elders kinderen te verwekken hoewel' Bernard, Prins der Nederlanden, is ook vaak waargenomen in een of andere biechtstoel.

 

WEL TOF

Een van de charmes van Belgi' zijn veel caf's die er uitzien zoals ze er een eeuw geleden uitzagen.

Veel 'duivenlokalen' zijn daarbij en nergens ter wereld loop je duivensport in het openbaar z' tegen het lijf als in Belgi'.

In ons land heb je weliswaar mooie clubgebouwen, maar die vind je veelal op afgelegen fabrieksterreinen, zelden op de hoek van de straat in het centrum van een dorp. Geen volk is ook in staat er zo'n fraaie namen bij te bedenken als Belgen.

'Duivenlokaal vroeg of dood.'

'Duivenmaatschappij de plezante melker.'

'Duivenlokaal Recht voor Allen.'

Prachtige namen zijn het,

Ik stopte die dag bij 'Vriendschap overwint alles' en bestelde 'ne fil­ter.'

Het was een oude kroeg waar de melan­cholie van het berook­te be­hang droop. Behang van v''r de tijd dat er televisie was.

Aan de tapkast stond een wat oudere 'madam,' zo'n echte volksvrouw die moeizaam haar veel te grote boezem met zich mee torste.

Ze was in discussie gewikkeld met enkele hangerige her­bergfi­losofen.

U kent die wel, van die lui die alles beter weten en oplossingen hebben voor alle problemen van de kosmos.

Hoewel het een doordeweekse dag was zat de tent vol.

De bezoekers, getekend door het leven, dronken 'trap­pist vant vat' aan gammele tafels. Het leek er een asieloord voor gedumpte medeburgers.

Deze menselijke wrakken moeten ook een levensdroom hebben gehad maar voor de meeste is het een desillusie gewor­den.

Liefst blijven ze anoniem tot ze gedronken hebben want drank geeft weemoed woorden.

Plots was daar Toine.

 

LANG GELEDEN

Hij was sterk verou­derd. Maar het w's hem.

Toen ik vroeg hoe het met hem ging maakte hij een afwerend gebaar.

Dat was trouwens een overbodige vraag want de remsporen ston­den op zijn gezicht en aan zijn kleren kon je zien dat hij in de pechstrook van het leven was beland.

Samen hadden we nog gevoetbald, achter de meiden geze­ten en met duiven gespeeld.

Vroeger was hij een en al lach en moest de meisjes bij wijze van spreken uit zijn haar kammen. Tot hij die ene ontmoette en uit mijn leven verdween.

Van horen zeggen wist ik echter dat hij enorm goed met duiven ge­speeld had.

'Jonge, Toine dat is lang geleden' zei ik, 'hoe is het met de duiven?'

'Met de duiven? Bah! Ik heb al lang geen duiven meer.

Geen grotere idioten dan duivenmelkers. De sport is mooi maar met dat stelletje achterlijken wil ik niets meer te maken hebben.'

Ik bestelde twee pinten.

'Ik kom er aan' riep de madam die serveerde terwijl ze hard weg liep.

 

INTEGENDEEL

'Jij moet met duiven veel verdiend hebben?' waagde ik

'Veel verdiend? Ik rolde de boel op en toch moest er geld bij.'

'Met poulen rijk worden valt inderdaad niet mee, ik bedoel de verkoop.'

'De verkoop?'

Toine schudde het hoofd. 'De buurman verdiende geld, ja!'

'Speelde die dan ook zo goed?'

'Goed spelen? Die kon geen papier raken!'

'Nu kan ik het niet volgen. Dat weten de mensen toch ook?'

'O ja? Weten de mensen dat ook? In Belgi' ja. Maar van Belgen moet je het niet hebben. Wel van Amerikanen, Chinezen en Japan­ners. En die liepen er de deur plat.'

'Dat snap ik niet. Kopers willen toch kwaliteit?'

'Schaerlaeckens ik dacht dat jij slimmer was. Kopers willen ras en stamkaarten.

En al kon de buurman amper prijs winnen, ras en stamkaar­ten h'd hij!'

'Je bent goed op de hoogte?'

'Is dat gek? Veel van die lui kwamen bij mij de weg vragen.

Ze zagen mijn hok en dachten dat ik de buurman was.'

'Was er nooit iemand die vroeg hoe hij speelde en hoe jij speelde?'

'Never. De naam van de buurman heeft in het buitenland zo'n klank dat het niet eens bij hen opkwam.'

'Dat moet inderdaad frustreren.'

'Frustreren? Helemaal niet. Je moet alleen moeite doen niet gek te worden.'

 

INDERDAAD MAF

'Weet je, als ik een duif had waar het beste af was kon ik die naar de poelier brengen.

Soms waren dat er met 40 of meer prijzen, duiven zoals de buurman er nooit had.'

'Dus als ik het goed begrijp waren jouw bewezen goede geen cent waard en kon je buurman van duiven die overvloedig bewezen hadden niets waard te zijn geld maken.'

'Dat begrijp je goed ja.'

'Was er dan nooit iemand die je vroeg om je duiven publiek te verkopen?

Dan zouden je prestaties in de krant toch uit de verf komen?'

'De krant? Houdt d''r over op.

Eens kreeg ik zo'n soort makelaar over de vloer. Hij beloofde gouden bergen tot...

de afkomst ter sprake kwam.

Toen ik zei dat ze gekweekt waren uit opvan­gers, van duiven van de markt van Lier en van een overleden oom was het gauw over.

Hij opperde nog dat in die duiven van de markt Janssen kon zitten en dat hij daar mee uit kon pakken.

Toch niet te filmen!

Ik wees hem de deur en er kwam geen letter meer over me in de krant.'

'De uitslagen toch wel?'

'Ach zwijg. Daar moet commentaar bij, liefst met foto en er boven je naam in koeien van letters.

Toen haalde hij een krantenartikel voor de dag .

'X rolt de boel op' schreeuwde een vette kop.

Toen pakte hij de uitslag van de betref­fende vlucht.

X was de buurman.

Die won: 3, 9, 12, 15, 18, 25, 58 en 62.

Er stonden 161duiven in concours waarvan 84 van X.

Dat men er 1 op 2 speelde hebt U al begrepen.

 

ONBEGRIJPELIJK

Maar de Toine was niet meer te stoppen.

'Weet je wat ik niet begrijp?

Dat in het buitenland nooit eens iemand opstaat en uit schreeuwt:

'Stop all that shit.'

Of ik begrijp het wel. Ik denk dat die rassenwaan bewust in stand wordt gehouden.

Dat is voor sommigen hun boterham!'

Ik kreeg met Toine te doen.

Kop op, jongen! Wees blij met wat je hebt!'

Kon ik weten dat dat een vreselijke hoofdpijn was.