Vreemd en niet vreemd
ot zaterdag 13 mei hadden we vijf vluchten om van te smullen.
Nog nooit meegemaakt. Zacht tot warm, helder en steeds kalme tot stevige wind tegen.
Dat het duivenweer was zag je aan de uitslagen. De goede melkers (veelal dezelfde) steeds van voor en ook de goede getekende.
Dongense kampioen van Dienst adviseerde in de Rayon uitslag (‘Rayon’ is nog steeds wennen als het zo veel jaren ‘Afdeling’ was) eens te letten op al die eerste en tweede getekende in het snuitje van de uitslag.
Ik had het al gezien.
Na vijf vluchten al kon je selecteren, mits de duiven vorm hadden.
Daarmee bedoel ik als duiven op hetzelfde hok presteerden en andere niet.
Als geen duif presteert ligt dat veelal niet aan kwaliteit maar aan vorm.
VOORVLUCHT
Zelf ben ik er zo een die elk weekend weer hoopt dat de wind voor mij gunstig is.
Alle vluchten die we tot heden speelden was dat zo wat je kon zien aan de uitslagen. Baarle Nassau en Ulicoten speelden de eerste viool.
Kennelijk hebben we ook geen slechte duiven en dat kan je weer zien op de rayonuitslagen want… we lagen/liggen niet alleen in de voorvlucht.
Dus het sterke spel van mijn club aan de ligging wijten gaat net iets te ver wat… je weer kan zien aan de uitslagen.
Ook liefhebbers uit Loon op Zand, Kaatsheuvel en Dongen, helemaal in de overvlucht deden het schitterend!
Om te domineren heb je ALLES nodig.
Je moet goede hebben, vorm en… het weer mee.
Christ van der Linden verwoordde dat erg goed in zijn voorwoord in de uitslag van Morlincourt op 5 mei.
Hij benadrukte dat het alle weken schitterend duivenweer was en dat met tegenwind
‘de duiven op de kortste afstanden ENIG voordeel hadden’.
Dat woordje ENIG moet er op duiden dat Chris ook gezien moet hebben dat op de allerverste afstanden ook zeer goed gespeeld werd.
ZATERDAG 12 mei 2007
Ook de eigen duiven kwamen prima.
Over de vijfde vlucht beweerde iemand dat ik niet goed gespeeld had.
Ik had 29 duiven mee. Tegen 10,265 duiven werd begonnen aan de 9e prijs.
De 19e duif (van 29 dus) vloog nog bijna 1 op 15 en NA mijn 22e duif (van 29 dus) zijn 1 op 4 nog bijna 500 prijzen te verdienen.
Als men dat ‘niet goed’ noemt erger ik me niet meer, die tijd is voorbij.
Ik beschouw het nu als een compliment. (‘kan je nagaan hoe ze de vorige vluchten kwamen’).
Maar zaterdag 12 mei keerde het tij dus in de meest letterlijke zin van het woord.
Er stond een ziedende zuidwester en ik stond in alle mogelijke kampioenschappen tot het hoogste niveau boven aan.
Hoewel kampioenschappen me weinig interesseren (in 2006 werd de laatste vlucht niet meegedaan hoewel de duiven bloedvorm hadden) had ik er nu wel zin in.
Gezien die zuidwester echter was ik er niet gerust in, nog minder in het pakken van getekende, maar dat even terzijde.
EVEN SNEL
Mijn mening is dat, onder gelijke omstandigheden (!) alle gezonde (!) duiven even hard vliegen en duivenvluchten daarom geen snelheidswedstrijden zijn maar oriëntering wedstrijden.
De duiven die, pak hem beet, 1.300 mpm maken vlogen geen 100 mpm sneller dan de duiven die 1.200 mpm maken maar… kozen een rechtere weg naar huis.
Afgelopen zaterdag morgen zag ik iets heel merkwaardigs.
Eerst waren daar de wolken die over elkaar heen schoven en vervolgens die klad overkomende duiven van een lossing van boven de rivieren.
Dat groepje werd, op grotere hoogte, gepasseerd door een andere groep duiven.
Het kan natuurlijk niet zo zijn dat al die duiven in dat groepje sneller zouden kunnen vliegen als al die in dat andere groepje dat ze passeerden.
Die ‘snellere’ duiven zaten in een andere luchtlaag, vandaar steeds mijn bemerking ‘even snel onder DEZELFDE OMSTANDIGHEDEN’.
En dat was bij deze duiven dus niet het geval.
SCHEEFVLIEGERS
Van De Bruyn en Verkerk hoorde ik herhaaldelijk dat ze elk voorjaar wel last hadden van ‘scheefvliegers’.
‘Weinig los in de winter’ zou de oorzaak zijn.
Ik had nog nooit zo’n duif gehad, maar… die van mij gaan in de winter los, dus daar zat logica in.
Tot nu toe!
Een van mijn beste duiven (de 333 die met name drie maal een tweede prijs gewonnen had) verliet telkens als laatste en een beetje moeizaak het hok als ik in de winter de ramen opende.
Ze trainde dan wel even lang als de andere.
Omdat ze van opleer vluchtjes niet afhaakte werd ze toch gespeeld, won 4 op 4 (met die krachtige tegenwind zelfs twee maal 1 op 10) maar er was iets.
Ze moest vroeger vliegen.
Ik ging haar nauwlettend volgen en zag na een leervlucht haar linkervleugel, amper zichtbaar, ietsje hangen.
Ik pakte de duif enkele keren vast, de vleugel leek in orde, maar… toen ik haar weer los liet merkte ik iets vreemds.
Ze viel als het ware uit mijn handen, toen andere duiven vastgepakt en… die deden dat niet. Die maakten enkele vleugelslagen om veilig te landen.
Ik speel de 333 niet meer, dat zou niet fair zijn ten opzichte van de duif, maar… omdat ik nog hoor over scheef vliegen of moeizaam vliegen denk ik dat iets anders de oorzaak is dan niet uitlaten in de winter.
Hebt u zo’n duif waar U aan twijfelt?
Laat die eens uit je handen vliegen en vergelijk met andere.
BELOOND
Begin mei al zaten liefhebbers met problemen. ‘De koppen’ zo noemen ze dat.
Van enkele van die mensen weet ik dat ze in maart bij een koude snijdende tegenwind hun duiven hadden opgeleerd en waarschijnlijk eiste dat zijn tol.
Zelf had ik een duivin van 2004 dat in 2006 een keer de snelste van de lossing was en een keer de derde snelste.
Geen verkeerd dus maar begin april twijfelde ik aan haar conditie en durfde het amper spelen.
Een keer wel gedaan en mijn vermoeden werd bevestigd, uren te laat.
Dus liet ik haar thuis, stak haar 3 keer een half tabletje Baytril op en zie, zaterdag weer mee en mijn eerste.
Hadden onze ouders en voorouders het al niet over geduld als duiven niet in orde waren?
TOT SLOT
Nog over zaterdag heb ik (voor sommigen althans) ook goed nieuws:
Niet goed gespeeld (11 op 26) en al mijn goede getekende te laat.
Omdat ik in de voorvlucht lag met een vlucht waarbij in sommige plaatsen aan 1.900 mpm geen prijs meer te winnen was?
Omdat te veel duiven die hun (kop)prijs nog niet misten nu hopeloos faalden heeft dar er zeker mee te maken, maar…
Ad Adams Ulicoten had ze wel stampvroeg en die speelt een kilometer korter!