Ga direct naar de inhoud.

Weer in deze tijd (29 okt)

Is menig vrouwengezicht heel wat langer geworden. Vanwege overal pluimen, pluimen en nog eens pluimen van de duiven van manlief. Het is immers ruitijd en goed ruien moet. Dienaangaande vragen mensen zich af of ze iets kunnen doen om de rui te bevorderen. Ook omdat ze zo veel tegenstrijdigheden lezen. Ik wil daar iets over zeggen. Speciaal over zogenaamde ruimengeling.

 KUL
De term ‘ruimengeling’ is wat mij betreft flauwe kul. Niet meer dan een etiket dat op voer wordt geplakt. Er zijn namelijk geen granen of zaden die duiven beter doen ruien. En evenmin een bepaalde samenstelling die de rui bevordert. En het zijn de voerfirma’s zelf die dat onderschrijven. Bekijk hun samenstellingen, zie hoe die verschillen, en U begrijpt wat ik bedoel. Natuurlijk zijn duiven gebaat bij een ‘veelsoortige’ mengeling, maar geldt dat niet voor een heel jaar? Die ‘ruimengeling’ geeft men in het najaar en dat is ietwat vreemd. Daar zouden immers vooral winterjongen in het voorjaar baat bij hebben. Die ruien pas! Maar in het voorjaar heb ik bij de voerboer nog nooit iemand om ruimengeling horen vragen. Elke ter zake deskundige zou trouwens met die term lachen.

Waar duiven mogelijk wel baat bij hebben zijn Sedochol, een van de weinige bij producten waar ik een beetje in geloof, en ook af en toe een dag vasten kan zeker geen kwaad. En op tijd een bad is even noodzakelijk als vanzelfsprekend.

 BIJ PRODUCTEN
Wat betreft die bijproducten of supplementen valt het op dat steeds meer goede liefhebbers hun vertrouwen daarin verliezen. Ze stappen er van af omdat ze ondervonden dat die niets toevoegen. Iets wat je met name kan lezen in de rubriek ‘in gesprek met’.

Zelf heb ik het idee dat in Antwerpen het meest gegeven ‘bij product’ knoflook is. Maar volgens dierenarts Marien is het ook wat betreft look de vraag of het enig nut heeft. Heel misschien remt het geel een beetje, maar wetenschappelijk bewezen is dat nooit. Heeft dr. Marien zijn twijfels, anderzijds zijn er dierenartsen die lookolie of ‘lookpoeder’ propageren en daarbij heeft de liefhebber geluk. Dezelfde dierenartsen hebben dat in de aanbieding.

 VERVELEND
Vaak kon en kan je nog lezen dat je tijdens de rui duiven niet mag kuren. De medicijnkast zou dan dicht moeten blijven. Een vreemde redenering. Zullen ze beter ruien als ze iets mankeren? Nee toch. Gezonde duiven kunnen medicijnen missen, mankeren ze iets dan heb je geen keus. Dan moet je kuren, ook als duiven ruien. Zo simpel lijkt me dat. Bij mensen moet, in geval van ziekte, zo snel mogelijk worden opgetreden. Waarom zou het bij duiven anders zijn?

Ook tegen paratyfus mag je in de ruitijd kuren. Of dat wenselijk is? Dierenartsen en zelfs wetenschappers verschillen van mening (zoals met knoflook), iets wat uitermate verwarrend is voor de doorsnee liefhebber. Zij die ooit problemen hadden met paratyfus doen er mogelijk beter aan jaarlijks, liefst in het najaar te kuren, maar de anderen? Hmm. Weet niet.

 LOSLATEN
Of je duiven in de winter beter los laat of liever niet is niet van wezenlijk belang. Eerder haalde ik voorbeelden aan van goede spelers die ze vast houden en al even goede spelers die zijn voor vrijheid. Bestond er niet zo iets als roofvogels dan zou ik ook voor veel vrijheid zijn. Maar in oktober? Nu veel duiven zo kaal zijn als de spreekwoordelijke kip heeft vrij laten geen enkele zin. Ze vliegen toch geen meter. En mochten ze, vanwege bijvoorbeeld opgeschrikt, overvloedig vliegen dan is dat eerder schadelijk.

 ONTSMETTEN
In deze tijd vinden nogal wat liefhebbers het nodig de hokken te ontsmetten. Ze doen dat met chloor (javel), Dettol of het tegenwoordig populaire Virkon S. Bij Houben gingen destijds de pannen er zelfs af. De bedoeling van dat ontsmetten is nobel, er is ook helemaal niets mis mee, maar of het nut heeft? Punt is namelijk dat je duivenhokken niet KAN ontsmetten. Bij kippen, varkens, koeien enzovoorts ligt dat anders. Die komen, in tegenstelling tot duiven, niet meer terug op hun onderkomen.  Het hok kan voor duiven inderdaad een besmettingshaard zijn. Als je de duiven verwijdert, dan het hok ontsmet en vervolgens de duiven terug zet zal het omgekeerde gebeuren, zullen de duiven het hok besmetten. Nogmaals, met ontsmetten is niets mis, maar je bereikt er niet mee wat je wilt bereiken.    

 WEER EEN
Er was een tijd, heel lang geleden, dat er in mijn woonplaats drie clubs waren (de grootste had 67 leden) en er was een club in het aangrenzende kerkdorp Ulicoten. Allemaal hadden ze hun eigen onderlinge spel. Pas later gingen ze samenspelen maar het bleef nog wel een dorpsspel. Van die in totaal 4 flinke clubs is nog een clubJE over. Erg? In de omringende dorpen is het nog erger. In Ulicoten, Chaam, Rijen, Ulvenhout, Hilvarenbeek viel de ene club na de andere om, is er helemaal geen clubspel meer. Nu dreigt met de club in Alphen hetzelfde te gebeuren. Duivensport staat overal onder druk, daardoor is men genoodzaakt speelstralen te vergroten met als gevolg een soort vicieuze cirkel.

Geen wielerkoers maar duiven letten bij Houben. Zo was het ooit maar zal het nooit meer worden.  

 CIRKEL
Vroeger was duivensport bijna overal zo veel toffer en vooral eerlijker vanwege bijna overal alleen plaatselijk spel. Je kon toen ook worden weggevaagd maar dat was vanwege minder kwaliteit (of vorm), niet door een ongunstige wind of een ‘verkeerde trek’. Gewoon omdat de sportgenoot/concurrent nooit ver van je vandaan woonde. Hoe anders is het nu. Vanwege steeds minder liefhebbers worden de omtrekken van samenspelen steeds groter met als gevolg dat de uitslag steeds meer bepaald wordt door de wind. Afgaande op de wind kan je nu op veel vliegdagen voor de duiven gelost worden al zeggen waar je de winnaars gaan ‘vallen’. Mogelijk is het een van de oorzaken van de teloorgang van het vitesse spel in België.  En dat is een beetje eigen schuld.    

 BELGISCH
De ‘speelstraal’ wordt dus vaak vergroot om nog aan behoorlijk aantallen duiven te komen. Of er dan geen andere oplossing is? Natuurlijk is er die, maar het is typisch Belgisch om die te negeren, om niet te vernieuwen, de waarheid niet onder ogen te willen zien omdat die hard is. Wat die ‘oplossing’ dan zou kunnen zijn?

Stoppen met die belachelijke twee vitesse vluchten op dezelfde dag. Dat kon vroeger toen we nog met 80.000 waren of meer. Nu niet meer. En als enig land ter wereld met jaarlingen en oude apart vliegen? Onvermijdelijk gevolg is belachelijk weinig duiven in concours.

 SANEREN
Waarom van die twee vluchten niet EEN vlucht maken uit bijvoorbeeld St Quentin? Ooit moet men er toch aan, maar dan is al veel onheil geschied. Ik weet het, liefhebbers winnen graag, staan graag boven aan de uitslag. En hoe minder duiven hoe meer kans om te winnen. Maar velen moeten eens leren over de eigen schaduw heen te stappen. Het eigenbelang opzij zetten voor dat van de sport. 50 Jaarlingen op Quievrain en ook 50 oude en hetzelfde op Noyon? Dus telkens goed 15 prijzen? Dat kan een concours zijn van 200 duiven met een kleine 70 prijzen. Geeft toch veel meer voldoening daar tussen te staan in plaats van tussen 15 prijswinnaars.