Niet eenvoudig 2
Oktober 2014. Voor mij misschien wel de moeilijkste "duivenmaand" want nu moet er geselecteerd worden. De ultieme selectie zeg maar.
Nederlandse G Beute heeft meer geluk en heeft dat probleem niet. Die ziet of duiven slecht, minder slecht, goed of heel goed zijn.
Ik zie dat nog steeds niet. Mooie duiven ken ik wel. Ik weet ook hoe een duif er uit moet zien en hoe niet. Maar probleem is dat zo veel uiterlijk perfecte duiven niets waard zijn.
VERSCHILLEND
- Met oude heb ik geen problemen. Dat moeten goede zijn of' vertrekken.
- Met jaarlingen idem dito. Hoewel ik hier zeker fouten maak. Omdat sommige duiven, zo toont de praktijk, zich trager ontwikkelen. Vooral fondduiven.
Maar omdat ik geen fondsoort heb voor mij dus geen probleem om ook jaarlingen te selecteren. Ik doe als vitesse spelers en geef ze ook weinig krediet.
- Kwekers is al even makkelijk. Op te veel "kweekhokken" zitten te veel duiven die daar niet horen. Duiven van 3 jaar oud die nog nooit een goed jong voortbrachten met name. En waarom zitten die daar? Meestal omdat ze (veel) geld hebben gekost of vanwege de afstamming. Men kent dat, de moeder is nog een half zus van een super dus nog maar eens een jaar proberen.
- Mijn probleem is het selecteren van JONGE duiven. De jaarlingen voor 2015 dus.
ZACHT
Slechte duiven uit de hoop halen lukt me wel. Soms hebben duiven zulke grote gebreken dat het geen goede KUNNEN zijn.
Vooral de kwaliteit van het gevederte is belangrijk.
Ik heb al veel echte super duiven in handen gehad. Dat waren er in vele maten en soorten maar' daar was er niet een bij met slechte (dus harde) pluimen of veren.
Omdat ik er dus weinig van ken zijn prestaties de norm.
De 12-941, een van de betere vliegers op het hok in B N. Duifje won op een jaar tijd: - St Quentin 6.069 - 2 (Na hokgenoot). - Orl'ans NPO 7.795 - 3 (2.242-2) - Pithiviers NPO 15.735 - 2 - Sens 4.591-18 - St Quentin 5.842-35. Geef toe, duiven die in een jaar tijd drie keer bij de eerste drie winnen tegen gemiddeld ongeveer 9.000 duiven zijn er niet te veel. Verleden winter voor het eerst een scheefvlieger. Deze ja. En daarom als tweejarige niet meer gespeeld. Wat er bijzonders aan is? Alleen dat akelig vroeg vliegen. Hoe kan je nu aan een duif zien of die goed kan ori'nteren. Ik zie dat zeker niet. En vanwaar die flauwe kul om ogen (zo groot) in beeld te brengen? In een oog zie ik al helemaal niets. HAMVRAAG
"Goed of vertrekken" geldt dus voor zowel vliegers als kwekers.
Maar wat versta je onder "goed" kan men zich afvragen. Dat is inderdaad de hamvraag. Want afhankelijk van waar je staat in de sport zal je andere normen hebben. Punt is wel dat velen de fout maken veel te snel te denken dat een duif een goede is. En dan is er nog iets.
Zelfs uitslagen kunnen liegen en zelfs eerste prijswinnaars kunnen niet goed genoeg zijn. Zo schreef ik eens over die 1e prijswinnaar in de regio Eindhoven. Die duif won de eerste tegen ongeveer 200 duiven op een fondvlucht met hard weer. Maar wat is zo"n eerste prijs nog waard als niet al te ver daar vandaan ene van Wanrooy er 25 voor pakt?
Deze Nederlandse coming man doet overigens denken aan wat Rudi Desaer zegt: "De goede kan je wel degelijk kopen al wordt vaak anders beweerd."
OOK ZIJ
Ook vitesse spelers moeten goede prestaties en overwinningen kunnen relativeren.
Als sommige topspelers in Antwerpen de snelheden van hun winnaars of kopvliegers zouden vergelijken met die van het Diamantverbond zouden ze wit weg trekken.
Een prijs per tiental in hun samenspel kan betekenen "geen prijs in het Diamantverbond". Een 1e prijs in hun Samenspel kan neerkomen op een prijsJE tegen de mannen van Heikant en omgeving.
Dat die verschillen in kwaliteit (lees concurrentie) enorme consequenties hebben voor Nationale Asduiven spreekt voor zich.
Neem de Asduiven KBDB 2014.
Bewijzen kan ik niets maar ik ben er zeker van dat die toppers uit het Waals landsgedeelte nooit de co'ffici'nten van nu zouden halen als die gespeeld zouden zijn in een sterk centrum in Antwerpen.
En dat die man die elders 1 tot en met 15 won tegen 800 duiven dat nooit zou presteren als hij, pakweg, in Zandhoven zou wonen en in het Tienverbond tegen D v Dijck of Stickers Donkers zou moeten spelen.
Het moge ook duidelijk zijn: hoe zwakker een samenspel hoe makkelijker daarin een Nationale Asduif te behalen. Het doet denken aan jaren terug. Toen zou een Antwerpse Provinciale winnaar van Barcelona in het fondmekka van destijds, Steenbergen, geen prijs gewonnen hebben.
Maar ik dwaal af. Dit gaat over selectie en hoe moeilijk die is (althans, zo ervaar ik het) bij jonge duiven. Maar misschien heb ik nu een oplossing.
DE OPLOSSING?
Men moet weten dat er een Taiwanees is die ge'nteresseerd is in mijn duiven.
Ik moet hem steeds eerst stamkaarten sturen en aan de hand daarvan maakt hij zijn keus. En, je gelooft het niet, steeds weer slaagt hij er in om de slechtste aan te wijzen. Die wil hij! Meestal zijn dat inteeltproducten en dat zijn meestal de slechtste.
Althans bij mij.
Het is zo ver gekomen dat ik nog amper een duif naar de poelier durf doen.
Mogelijk moet ik het in de toekomst anders doen. Hem na het seizoen de stamkaarten mailen van AL mijn jongen, hem laten kiezen, en houden wat hij niet wil.
SLIMMERIK?
Een tijdje terug nu dacht die Taiwanees slim te zijn.
Hij vroeg welke de beste 20 duiven waren die ik de laatste jaren had. Ik gaf hem wat ringnummers. Toen (ik voelde het aan komen) vroeg hij me of ik de pedigrees wilde mailen. Dat deed ik weer braafjes.
Vanwege onze "vriendschap" (hmmm) vroeg ik hem of hij ook ge'nteresseerd was in de afstamming van de 20 SLECHTSTE duiven van de laatste jaren.
"Zeker" antwoordde hij gretig. Want daar kon hij van leren.
Ik mailde hem 20 pedigrees en hij antwoordde bijna meteen. Of ik me niet vergist had? Hij vond het allemaal zo maar vreemd:
De ringnummers van de duiven waren anders maar de stambomen verschilden niet. "Ik heb me zeker niet vergist" antwoordde ik. "Die voddenbalen zijn wel degelijk broers en zusters van mijn beste duiven."
Leren ze daar dan nooit dat een duif nog geen goede is alleen omdat de broer of zus een goede is? Blijkens hun koopgedrag helaas niet.
NOG IETS
In 2008 (sjonge wat vliegt de tijd, kan het amper geloven) kocht ik wat duiven bij G v d Wouwer. Voor de rechtstreekse uit de "Kaasboer" betaalde ik veel, voor de andere vroeg hij 125 euro stuk. Toen! En hij smeekte bijna om er wat meer te kopen.
De 08-037 was een van de "125 euro duiven".
Toen al kocht onze eerder genoemde Taiwanees hier duiven. Maar als hij in een pedigree ergens op de 08-037 stuitte was het over. Daar zeker geen jongen van vanwege ander soort en bovendien' van de Wouwer?
Nooit van gehoord.
Hoe tijden kunnen veranderen, want, je gelooft het niet, nu mailt hij soms meerdere keren per dag om die 08-037 te kopen. Of de kinderen. Of desnoods kleinkinderen!
Stambomen zo blijkt weer maar eens, zijn als vergif. Die zijn er oorzaak van dat zo veel slechte duiven voor zo veel geld worden verkocht. Vanwege een na'viteit die soms bij het absurde af is. En de media, de opinievormers van vandaag, doen mee.
Ergo' die hebben die mensen voor een deel zo gemaakt.