Ga direct naar de inhoud.

Kan het nog zonder?

Kan het zonder?

 

Clubgenoten weten het en mensen die me beter kennen weten het ook:

Ik ben geen poetser. Gewoon omdat mijn instelling in duivensport altijd was en nog is: Met zo weinig mogelijk inspanning zo goed mogelijk spelen. En stront krabben hoort nu eenmaal niet tot mijn favoriete bezigheden.

Moet je je, zoals soms wordt beweerd, een hele dag met duiven bezig houden om optimaal te presteren?

Gaston van de Wouwer en anderen bewijzen dat het niet zo is. Gelukkig maar.

Er is meer dan duiven in dit ondermaanse.

 

NOODZAAK?

Moet je dan niet grondig schoonmaken?

Al van oudsher waren er notoire niet poetsers. En de krabbers en kuisers keken vol ongeloof en argwaan naar hun prestaties.

Want wat doen sommigen van die poetsers als het niet naar behoren gaat? Ze slijpen hun krabbers nog eens extra. Gaan nog fanatieker hokken schoon maken. Om tot hun verdriet te constateren dat ze er nog paratyfus, coli, wormen enzovoorts mee van het hok houden.

Hygiene is absolute noodzaak zeggen dierenartsen. Tenminste de meeste.

Sommigen echter vinden dat het best minder mag. Dat we duiven kans moeten geven weerstand op te bouwen. Dat op reis naar de losplaats de stront ook niet onder de duivenkontjes wordt weg gekrabt. Hygiene verwijst naar de Griekse godin Hygeia; de godin van de gezondheid en reinheid.

Hygiene omvat eigenlijk veel. Er is persoonlijke hygiene, voedingshygiene enzovoorts. Maar punt is dat mensen geen duiven zijn.

Wat hygiene betreft komen we vanzelf bij' stront.

 

STRONT

Ooit werd de West Europeaan gemiddeld 40 jaar oud.

Vooral door het toilet is die levensduur drastisch verlengd. Het contact met stront verminderde daardoor drastisch en we werden steeds minder ziek.

Maar we vonden niet alleen het toilet uit, ook antibiotica.

Die kwamen van pas als we toch nog ziek werden. En we gingen nog langer leven.

Hier dus. In Haiti zijn nog weinig toiletten, cholera echter volop.  

 

DUIVEN

Helaas ligt het met duiven in zoverre anders dat we die maar niet aangeleerd krijgen naar het toilet te gaan.

En gelukkig (nou ja) is er die andere uitvinding, antibiotica dus.

Maar te veel antibiotica is gevaarlijk. Enkel goed voor kortstondig succes.

Velen konden al vast stellen dat na een kuur een opflakkering volgde om gevolgd te worden door een nog grotere inzinking.

Dan maar proberen antibiotica voor te blijven door veelvuldig krabben zou je zeggen?

Zo simpel ligt het dus niet. In de aanhef zei ik al dat ook notoire poetsers, mensen met hygiene hoog in het vaandel, vaststelden dat ze paratyfus, wormen enzovoorts niet voor konden blijven met kuisen.

Verwonderlijk is dat niet. Zelfs in een staaltje mest niet groter dan een speldenknop zitten miljoenen bacterien, virussen en mogelijk ook veel wormeieren. Door te krabben poetsen we die echt niet weg, integendeel. We  verspreiden die nog meer. Alle dagen hokken ontsmetten dan? Ook zinloos. Achter onze rug scheiden de duiven  weer kwalijke bacteri'n uit.

 

PROBLEEM

Een probleem is dat zelfs op het oog kerngezonde duiven op het meest hygienische hok wormeieren, bacterien en virussen uit kunnen scheiden.

De kwalijke bacterien en virussen moet een halt worden toegeroepen of verwijderd maar dat geldt ook voor de minder gezonde duiven. Je kunt ze in quarantaine doen (apart zetten), maar nog beter is die te verwijderen.

Daarmee wordt de infectie druk al meteen heel wat verminderd.

Dus kan je ook selectie beschouwen als een vorm van hygienisch handelen.

Hoe moet je er als liefhebber mee omgaan als grondige hygiene geen garantie is en duiven die ogenschijnlijk gezond zijn toch iets kunnen mankeren?

Op deze vraag is maar EEN antwoord. Je zal af en toe een gespecialiseerd dierenarts moeten raadplegen. Geloven in je zelf en in je duiven is goed, maar je kan ook te veel zelfvertrouwen hebben. En daarvoor betaal je een prijs, evenzeer als voor andere fouten die je maakt.  

 

ME AND MYSELF

Zelfvertrouwen krijg je vooral als zaken goed gaan maar zelfs de meest ervaren liefhebber gaat soms in de fout.

Zo had ikzelf in 2011 een probleem: Paratyfus. Hoe zo iets mij kon overkomen? Ik zag ook wel dat er iets mis was maar paratyfus kon dat niet zijn (dacht ik) omdat daar jaarlijks tegen gekuurd werd.

Wel dus. Enkele duiven die mager werden waren de verklikkers.

Er gingen duiven verloren, er werden er verwijderd, er werd medisch ingegrepen en  al gauw was alles, met behulp van dokter Stijn, terug op de rails met in 2012 en 2013 een record aantal overwinningen, zij het wel in clubverband.

Toch was er verleden voorjaar weer een probleem.

Terwijl de rest prima presteerde werden 2 duiven mager. Toch weer niet zeker? Ik zette ze apart, kuurde tegen paratyfus en ze leken een beetje op te knappen.

Toen deed zich iets merkwaardigs voor. Ik kreeg een handvol jongen gewond thuis van dezelfde lapvlucht. Een ervan wilde ik redden, er mee naar de dierenarts en nam die 2 "paratyfus duiven" mee voor onderzoek. Ging in een moeite door.

En wat bleek? Geen paratyfus, wel wormen.  

Dat bedoel ik met te veel zelf vertrouwen.

 

NIET UITVOERBAAR

In geval van paratyfus of wormen zou het het beste zijn om de paar dagen de vloer te vervangen. Iets wat in de praktijk niet uitvoerbaar is. Wat ik deed tijdens en na die kuur was de hokken grondig ontsmetten, karton leggen en die om de drie dagen vervangen. En toen de duiven genezen leken die nog eens laten onderzoeken. Voor de zekerheid. Je kan met paratyfus niet voorzichtig genoeg zijn.

 

DROGE MEST

"Droge mest methode" kan maar' als sprake is van paratyfus of wormen heb je

een probleem en geen klein ook.

Je zult de hokken, samen met het kuren terdege schoon moeten maken en ontsmetten. Dat is hier ook gebeurd. Kruiwagens vol mest haalden Jeroen en Mark van de hokken. Die werden toen verneveld met Virkon S, daarna gebrand en daarna werd dus goed gespeeld.

Mest laten liggen kan dus maar dan wel op voorwaarde dat het hok droog is en goed verlucht, zodat mest inderdaad droogt. Verder is goede opmerkingsgave een vereiste en' ook belangrijk:

 

Op hokken waar de mest blijft liggen mogen alleen duiven waarvan je met zekerheid weet dat ze absoluut niets onder de leden hebben.

 

De dierenarts is er om dat vast te stellen.

Of je dan niet te vaak naar zo"n man toe moet? Hoeft niet. Uit zichzelf worden sterke duiven echt niet zo makkelijk ziek. Je moet ook bikkelhard selecteren op prestaties maar vooral gezondheid. En oppassen met duiven die je bij haalt.

 

TOT SLOT

"Paratyfus kon dus niet" dacht ik omdat er jaarlijks tegen gekuurd werd.

Vermoedelijk maakte ik de fout 20 jaar met hetzelfde product te kuren.

En de dierenarts buiten spel zetten door hygiene laat je best aan de concurrentie over.