Zomaar

Zomaar Eindelijk heeft mijn streekgenoot een prima duif.
Prima duiven zouden tegenwoordig veel waard zijn en dat kwam goed uit. Baan verloren en dus kon hij het geld goed gebruiken.
Er was 250 euro geboden maar dat vond hij belachelijk.
Ik bekeek de gewonnen prijzen, prima duif met diverse eerste prijzen en was het met hem eens. 700 Euro moest haalbaar zijn.
Voor duiven die niets bewezen hadden met alleen een stamboom van hier tot Tokyo wordt vaak meer betaald.
En deze duif had nog een goede stamboom ook. Met 700 euro kon hij leven en hij zou contact opnemen met Pipa. "Daar zou ik toch maar eens goed over nadenken" zei ik." Hij keek me niet begrijpend aan.

AFSTAMMING
"Vanwege de prima afstamming is de kans groot dat je er een dna bij moet leveren."
"Nou en?" reageerde hij.
"Daar kom je wel achter", zei ik.
"Het gaat er niet om hoeveel betaald wordt maar hoeveel jij kunt cashen, nietwaar?" Hij knikte. "Luister dan maar eens goed" zei ik.

WEINIG OVER
"Ook al wordt 700 euro geboden dan nog zal je niet aan 250 euro komen, het bedrag dat er voor geboden is."
Van 700 euro gaat immers 35% af, blijft over 455 euro.
Daar gaat weer 55 euro af voor een foto, blijft over 400 euro.
De KBDB wil 3%, blijft over 379 euro.
Je moet nogal wat rijden. Om een foto te laten maken, om de duif weg te brengen, om dna te laten nemen enzovoorts. Kost al gauw 50 euro.
Blijft over 329 euro. Er moet gebeld worden, je moet die duif mogelijk maanden houden, blijft over 315 euro. Dan heb je nog de kosten van dna, pakweg 180 euro. Blijft over 135 euro. "Zo veel voor dna?"
"Normaal ongeveer 60 euro, maar met dna van EEN duif ben je niets, je hebt ook die van beide ouders nodig. "Was het maar waar" zei ik.

DE KOPER
De koper betaalt ook nog 23% bij invoer (161 euro) plus 100 euro voor vracht plus 100 euro kosten in China zelf.
Zijn kostenplaatjes wordt 1.061 euro. Er wel van uitgaand dat het een Chinees is.
"Waanzin. Is dat altijd zo?"
"Niet altijd. Het gaat hier om maar EEN enkele duif, de koper is niet altijd Chinees en dna niet altijd nodig. Maar in jouw geval is dat toch het sommetje dat je moet maken.

K. I. OF NIE?
Waarom sommigen hun "super" niet verkopen, ook niet voor veel geld?
Met K.I. kan je tegenwoordig makkelijk 50 jongen per jaar uit EEN doffer kweken.
En als veel vraag is naar de jongen is dat financieel erg interessant.
Ikzelf heb geen duiven die 100.000 euro waard zijn, maar wel een doffer waarvan ik meer jongen zou willen.
K.I.? Ik heb mijn twijfels. Vooral vroeger werd zo"n goede doffer vaak als "stier" gebruikt. De redenering die er achter zat/zit is de volgende:
Stel een duif kweekt zo goed dat een op de vier jongen een ZEER goede is.
Zulke duiven bestaan amper maar dat terzijde. "Stel dus".
Dat komt neer op vijf ZEER goede op 20 en 20 jongen fok je op een jaar makkelijk.
Op drie jaar betekent dat 60 jongen waarvan dus 15 ZEER goede.
Mijn probleem dat ik volop voorbeelden ken van stierenkweek maar dat ik nog nooit iemand kende die 15 ZEER goede had. Laat staan 15 ZEER goede broers en zusters. Vandaar mijn twijfels.

DE 025
Ik heb de 04-025 weg gegeven. Gratis en voor niets. U kent de 025 niet?
De man die hem kreeg kende hem wel en wat was die gelukkig. Dat U hem niet kent is overigens geen hiaat in Uw duivenkennis.
Het betreft een van mijn betere duiven, de nestbroer van de 026 en broer van de 091. Van die soort kreeg Johnny Jespers van der Wegen een duivin waaruit die een handvol duiven kweekte waarmee hij de nationaals onveilig maakte.
Duiven die vlot bij de eerste 5 konden winnen tegen 20.000 duiven en meer.
Helaas gingen de 026 en de 091 verloren van de ramp van Pithivers in 2007, samen met 9 van de 10 eerstgetekende waaronder de "131" het beste jong dat de "145" ooit gaf. Daarom dat ik telkens met de bibber zit als we Pihiviers spelen, zo ook dit jaar. Er stond een beukende tegenwind en met een ongerust hart werden de duiven opgewacht.
Dit keer liep het goed af en werd begonnen met de 2e prijs op de NPO vlucht tegen bijna 16.000 duiven met een duivin die de volgende NPO vlucht de 3e zou winnen tegen bijna 8.000 duiven.
Het was een geschenk zoals veel van mijn basisduiven me niets gekost hebben.
Met geschenken, ruilen, samenkweek was ik trouwens toch oneindig veel beter dan met gekochte duiven, al waren die nog zo duur.
Maar ik dwaal af. Waar het om gaat is dat ik de 025 weg gaf.

DAAROM
Die had prima jongen gegeven, maar' de laatste jaren niet meer.
Dus bleek nogmaals dat oudere duiven niet DE duiven zijn om van te kweken.
Zoals oudere vrouwen niet de meest vitale en gezonde kinderen ter wereld brengen.
Had ik de 025 te koop gezet dan weet ik bijna zeker wie die gekocht zou hebben en voor veel geld ook. Maar met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zou het een miskoop zijn en dat wilde ik de man niet aandoen.
Kom nu, beste lezer, asjeblieft niet aandragen met voorbeelden van supers gekweekt uit oude rakkers. Die ken ik ook maar dat zijn uitzonderingen.

JAMMER?
Wat vond ik het overigens jammer dat de 04-124 dit jaar stopte met bevruchten.
Waarom de 025 wel en hij, "Super Leo", niet vroeg ik me af.
Nu vraag ik me af of ik daar echt rouwig om moet zijn.
"Super Leo" is ook van 2004. Dus ook op leeftijd. Waarom die naam overigens? Ik heb toch iets tegen dat woord "super"?
Omdat mensen die jongen van hem bekwamen nooit gehoord hadden van de man bij wie ik hem kocht. Leo, DE Leo dus. Of wat er op amper tien jaar veranderen kan.

DE MORAAL
- Als je wilt verkopen, met wie dan ook, laat je vooraf goed voorlichten over kosten.
Veel mensen die bijvoorbeeld met Pipa verkochten hadden nadien kritiek en die was onterecht. Ze hadden kunnen weten dat er een groot verschil is tussen geboden prijs en geld in het handje.
- Kunstmatige bevruchting die je toelaat uit een superdoffer tientallen jongen per jaar te kweken zal je niet vanzelfsprekend op een hoger plan tillen. Dat bewijst de praktijk.
Commercieel is het wel interessant.
- Pas op met kweken uit te veel duiven op leeftijd.
Niet voor niets verkopen sommigen regelmatig hun duiven "ouder dan".

' Ad Schaerlaeckens