Ga direct naar de inhoud.

Slim is anders

In maart 2011 lag ik dus in de kreukels.

Inmiddels is alles "fel gebeterd", zoals men in Belgie zegt, en dat vooral dank zij heel veel prednison.

Maar de prednison was ook oorzaak van veel andere problemen waar de specialist me ook voor had gewaarschuwd.

Suiker, cholesterol, bloeddruk, hart en noem maar op.

Die prednison maakt zo veel kapot, zo veel goede bacteri'n ook die een mens absoluut nodig heeft, dat je weerstand een flinke opdonder krijgt.

En daarna, zonder prednison, gaat er veel tijd overheen voor alles weer is zoals vanouds.

 

BAYTRIL

Ik schreef eerder ook over de problemen die er waren met paratyfus in 2011 en ook hier was sprake van een happy end.

De duiven presteerden in 2012 voortreffelijk.

De paratyfus kreeg ik er onder met Baytril en een injectie.

Bij Baytril moet ik vaak denken aan Prednison. Een uitstekend medicijn maar wel een paardenmiddel waar je mee op moet passen want ook Baytril maakt heel veel kapot.

Bij mijn laatste bezoek aan de specialist waagde ik het over Baytril te beginnen.

Hoe lang duurt het voordat de darmflora weer normaal is na een kuur breed spectrum antibiotica, vroeg ik.

 

ZES WEKEN

En dat bleek lang, liefst 6 weken.

Daarom dat je best niet te snel koppelt na een kuur of enting.

"Oppassen met dat spul" (ze bedoelde Baytril) zei ze. "Een uitstekend medicijn maar ook gevaarlijk. Zoals Prednison."

Toen vroeg ik haar, ze was immers wetenschapper, hoe het met de resistentie zat.

Ze had een duivenliefhebber onder haar kennissenkring en daarbij kwam het gebruik van medicijnen soms ook ter sprake. Vooral al die middeltjes die tegen de koppen gegeven werden.

Die duivenman had het vaak over resistentie maar, zei ze, duiven of mensen worden niet resistent, het zijn de bacteri'n die resistent worden. En dat weten de velen niet.

"Wil je je duiven naar de knoppen helpen dan moet je vooral veel korte kuurtjes geven tegen niet bestaande ziektes. Kuren doe je niet of goed en vooral heel gericht."

Aldus de specialist.

 

WAARSCHUWING

Dus met die kuur van 10 dagen Baytril deed ik niet verkeerd? vroeg ik.

Integendeel zei ze, als duiven para hebben moet je dat grondig aanpakken en geen halve maatregelen nemen.

Waarmee je dus wel verkeerd doet is een aantal keren per jaar een kleine kuur geven. Dan blijven een aantal bacteri'n in leven en die worden inderdaad resistent. En als middelen als Prednison en Baytril niet meer helpen is er niets meer.

Na wat ik hoorde moest ik denken aan duiven die getroffen worden door Adeno/Coli.

Na een kuur wordt vaak te snel weer ingemand, hetzij voor leervluchten of voor prijskampen.

De duiven lijken hersteld maar zijn dat niet.

In het duivenlijfje is nog van alles mis al zie je dat uiterlijk niet.

Het is ook een van de oorzaken van verliezen.

Nu geloof ik niet dat als je duiven genezen zijn van Coli je 6 weken moet wachten met spelen maar ik zou spelen of opleren toch zo lang mogelijk uitstellen.

Mijn duiven hebben al vele jaren geen last meer van Adeno/Coli (afkloppen) en dat zou ook met niet schoonmaken te maken hebben.

Wat Adeno/Coli betreft weet ik wat dr. Norbert Peeters heel vroeger eens zei:

"Je hebt geluk dat je het nu in maart hebt, nu kan je ze nog uit laten zieken, vlak voor het spel heb je amper keus en moet je wel medicijnen gebruiken.

Met alle gevolgen van dien."

Er werd destijds, toen mijn duiven dus Coli hadden, niet naar de medicijnpot gegrepen. Duiven bezweken maar dat werden er elk jaar minder.

Tot ik er dus van af was.

Zodus:

Van Baytril en dergelijke blijf je best af maar ALS je het geeft doe het goed en grondig. Dat wil zeggen lang genoeg.

En na Adeno/Coli wacht je best zo lang mogelijk met duiven in de mand te steken. Dat veroorzaakt veel stress en stress is iets dat ook duiven kunnen missen.

 

HOE DOM TOCH

Iemand die ik al lang goed ken moet met de duiven stoppen vanwege problemen met zijn gezondheid.

En die man heeft echt goede, is bij tijd en wijlen bijna onklopbaar.

Dat zo velen dat niet weten komt omdat hij met zeer weinig duiven speelt.

Soms zelfs amper een handvol.

En om naam te maken moet je fond en/of met veel duiven spelen.

 

Deze man doet geen van beide.

Nu vroeg hij me of ik misschien een koper wist.

Alle prestaties van elke duif stonden netjes op papier en geloof me, die waren indrukwekkend.

Veel indrukwekkender dan veel duiven waarvoor op internet fortuinen betaald worden.

De pedigrees waren echter maar "so so" (zoals de Japanners zeggen).

Niet EEN bekende naam in de afstamming.

Ik gaf aan een Oosterling door dat die duiven te koop waren, hij kreeg van elke duif de prestaties, en eigenlijk had ik diens antwoord wel kunnen verwachten:

"What strain are they?" (Wat voor soort is het?)

Dat is toch om spontaan haaruitval van te krijgen.

Blijven ze ginds gvd dan zo stom?

Denken ze daar echt dat alle goede duiven van een beperkt aantal namen afstammen?

Wat dat betreft zijn ze weinig anders dan Amerikanen en veel Duitsers hoewel de laatste toch slimmer aan het worden zijn.

 

STAMKAARTEN

L Geerts noemt stamkaarten "papieren voor blinden waarmee ze in het zak gezet worden". Of een oor aan genaaid zoals men in Nederland zegt.

En daar schuilt een kern van waarheid in.

Want wat heb ik al duiven met superieure afstamming tegen elkaar gezet en er waardeloze vodden uit gefokt.

En wat heb ik toch veel broers en zusters van superduiven gekend die geen donder waard waren.

Natuurlijk heb ik zulke ook liever maar ook die geven geen enkele garantie.

Een oude grootheid zei ooit: "Als ze jouw superduif komen kopen verkoop meteen de ouders. De kans dat er ooit nog zo"n goede uit komt is te verwaarlozen."

Overdreven natuurlijk maar een kern van waarheid zit er in.

Onbegrijpelijk dat sommigen daarom zo veel geld geven aan naamduiven, vaak zelfs zonder die ooit gezien te hebben.

Dezelfde L Geerts stelt ook dat het kopen van duiven via Internet veelal weg gegooid geld is.

 Er zijn inderdaad weinig kampioenen, of zeg maar geen, die versterking zoeken met duiven die ze nooit in handen kregen.

Daarom dat het super kampioenen zijn misschien?

Soms zie je ze wel bieden op internet maar dat is niet om de duif te doen maar om een vriend te plezieren. Dat weet niet alleen bieder maar ook de verkoper en zelfs de beheerder van de site.