Ga direct naar de inhoud.

Weer een ander geluid 1

In gesprek met dierenarts Constant Gijsbrechts.

 

Opnieuw is in duivenland, zoals vroeger, sprake van 2 stromingen;

De ene bestaat uit mensen die voor intensief medische begeleiden zijn, anderen willen zo veel mogelijk terug naar de natuur.

Maar het is niet meer als vroeger.

Vorderingen die de wetenschap maakte mag en kan men niet negeren maar de vraag is hoe ver mag men gaan.

Alleen bij mensen die enkel vitesse spelen (een nacht mand!) vind je nog schaarse voorbeelden van goede spelers die nooit een dierenarts bezoeken maar dat zijn er zeer weinig.

De meeste hebben de weg naar de dierenarts gevonden; dat varieert van twee bezoeken per jaar (voor het vlieg en kweekseizoen) tot een wekelijkse controle en zelfs de dierenarts die met zijn microscoop aan huis komt.

In Nederland en Belgi' verkeren we in de gelukkige omstandigheden dat we bekwame vakmensen hebben die zich volledig toegelegd hebben op duiven.

Dat is belangrijk!

Een 'gewone dierenarts' kan op gebied van koeien, varkens, kippen enzovoorts zeer kundig zijn maar tegelijkertijd geen jota verstand hebben van duiven.

Uit hoofde van mijn activiteiten in deze sport ken ik veel gespecialiseerde dierenartsen vrij goed en zonder anderen te kort te willen doen vond ik dokter Lemahieu buiten categorie.

Maar die heeft het roer overgedragen aan de jongere generatie.

Een van hen is dr. Gijsbrechts uit Pulderbos een plaatsje niet ver van Lier.

Een dierenarts die weinig in de publiciteit komt maar dat heeft niets te maken met minder bekwaam zijn.

Dat hij van duiven en duivensport houdt zonder zich er commercieel mee in te laten was een reden te meer om met deze rustige innemende persoonlijkheid contact op nemen en hem wat vragen voor te leggen waarmee de zoekende liefhebber iets kan.

 

Veel liefhebbers zijn gepensioneerd, de pensioenen zijn zo laag dat ze zich amper een bezoek aan een dierenarts kunnen permitteren maar toch willen ze niet achterop raken. Wat adviseert U zulke mensen?  

Dr. Gijsbrechts:

Duivensport hoeft helemaal niet duur te zijn.

Hier komen mensen met duiven, andere met kleine huisdieren.

Aan de duivenliefhebber besteed ik veel meer tijd, toch vallen de kosten van een raadpleging erg mee hoor.

Wat kost een avond biljarten?

En als je de duiven eenmaal op de rails hebt dan heb je de dierenarts nog weinig nodig. Ken je weinig van duiven en rommel je maar wat aan dan kan je meestal een kruis maken over een heel seizoen en wat kost dat?

Om nog niet te praten over het chagrijn dat je er van hebt.

Dus toch maar naar de dierenarts. Dan zal je goedkoper uit zijn.

Liefhebbers met veel geld geven meestal ook veel uit, veelal aan volstrekt nutteloze zaken.

 

De ene dierenarts vindt dat een beetje tricho weinig kwaad kan, de ander vindt dat duiven absoluut 100 % vrij moeten zijn. Wat is Uw mening?

Dr. Gijsbrechts:

Probleem is dat er verschillende soorten trichomonas zijn en niet altijd ziekteverwekkend.

Als ik een besmetting vast stel let ik op de aard ervan en ook op de algemene conditie van de duif.

Vroeger gold geel als een belangrijke duivenziekte maar tijden zijn veranderd. Nu zijn virale ziekten belangrijker, trichomonas is vaak een 'mededader'.

Er zijn nog agressieve stammen die schade veroorzaken van bek tot lever maar veel minder dan vroeger.

Verder is de medicatie anders geworden, beter zeg maar.

Ten allen tijde een hok 100% vrij houden is uitgesloten.

 

Wat is de beste aanpak tegen geel? Eerst de duiven vrij maken en dan een dag per week kuren na de vlucht of verkiest U elke maand 3 dagen kuren?

Dr. Gijsbrechts:

Bij behandeling is het van bijzonder belang alle duiven TEGELIJK aan te pakken.

Ik ben er voor ze in het najaar allemaal een pil op te steken, heeft als voordeel dat je de duiven ook vast neemt en kan beoordelen.

De kwekers nadien niet meer kuren behalve als problemen dreigen.

In het voorjaar zou ik de vliegers 7 dagen behandelen met Ronidazole over het voer.

In het vluchtseizoen verschilt de situatie van hok tot hok, maar kuurtjes van een of twee dagen raad ik ten stelligste af omwille van de resistentie.

 

Velen kuren in het najaar blind tegen paratyfus. Niet doen zonder voorafgaand onderzoek zegt de ene collegae, heel verstandig beweert de andere. Wat meent U?

En wat vindt U van een probleemhok waar paratyfus was. Doet zo'n man er goed aan bv in maart nog eens te kuren met bv Baytril.

Maak je met een 8-daagse kuur niet veel kapot in dat duivenlijf?  

Dr. Gijsbrechts.

Wat velen in het najaar doen is in feite toch blind kuren en dat is wetenschappelijk onverantwoord en zinloos.

Als er de noodzaak is tot kuren dan INDERDAAD liefst in het najaar maar dan wel lang genoeg en, hier gaan we weer, ALLE duiven TEGELIJK. Men dient steeds wat ik noem strategisch te kuren. Dat wil zeggen op een intelligente wijze en vooral op het juiste tijdstip.

Van belang is ook desinfecteren en nog belangrijker twijfelachtige en overbodige duiven verwijderen, waar ze ook uit komen. Ook oppassen met duiven die je bij haalt.

Alleen antibiotica zijn niet zaligmakend en werken niet preventief.

In feite ontsmetten antibiotica alleen op de dag dat je kuurt.

Dus als de duiven in orde zijn zie ik zo'n kuur niet zitten.

Voor mensen die er minder oog op hebben ben ik niet absoluut tegen omdat paratyfus veel wijder verspreid is dan velen menen.

Mogelijk is zo'n kuur zelfs aan te raden voor mensen die veel bijhalen maar die hoeft daarom niet jaarlijks te zijn.

Mensen die paratyfus hadden zou ik een jaarlijkse kuur dan weer wel aanraden.

Maar een vaste lijn kan je niet trekken. De ziekte is enorm verraderlijk en zwart wit bestaat zeker niet in de ziektewereld van paratyfus.

 

Inhakend op het vorige: Sommige collegae menen dat een tiendaagse kuur met Baytril het beste is. Anderen menen dan weer dat je daarmee nooit langer dan 5 dagen mag kuren omdat je te veel afbreekt. Wat meent U?

Dr. Gijsbrechts:

Op dit moment is dat medicijn omwille van de bacterie gevoeligheid veruit het best.

Maar dat kan morgen anders zijn.

Duiven kunnen zeer goed tegen lichaamsvreemde stoffen, wel oppassen met jonge duiven. Die zou ik niet behandelen. Het zou beenderschade kunnen veroorzaken.

Omdat na het begin van de behandeling de kiem nog 8 dagen afgescheiden kan worden kies ik voor 10 dagen, al zou bij strategisch gebruik 5 dagen voldoende kunnen zijn.

 

Als leek denk ik dat een duif die paratyfus had terug kan presteren en kweken afhankelijk van waar in het lichaam de duif ge'nfecteerd was. Klopt dit?

Dr Gijsbrechts:

Als het enkel een darmbesmetting betreft moet dat kunnen. Maar niet vergeten, het is een algemene ziekte die zich overal in het lichaam kan nestelen.

Soms is een super met hangende vleugel na behandeling nog bruikbaar voor de kweek.

Toch neem je een enorm risico zieke duiven door te houden. Vooral als die mager zijn of blijven. Die moeten er zeker uit.

                                                                                           (wordt vervolgd).