Ga direct naar de inhoud.

Wat een weekend

Bar en boos waren de weersvooruitzichten voor afgelopen weekend.

Vrijdag besprak ik het komende weekend met enkele kampioenen in het Antwerpse.

Mensen van vlak over de grens.

De eerste halve fondvlucht stond op het programma en ze wisten niet wat te doen.

Sommigen besloten helemaal niet mee te doen.

Anderen trokken hun duiven terug op Noyon of Quievrain.

Weer anderen stoorden zich nergens aan en mandden gewoon in.

Ik besloot ook niet mee te doen maar veranderde een half uur voor inmanden van mening. Een hele week duiven verzorgen en dan niet kunnen kijken?

Dat was nogal wat.

Verder was mijn slechtste prijs van de voorgaande 6 vluchten de 2e, uiteraard club, dus gezond waren ze. Zeven duiven echter hadden bewezen niets waard te zijn en die werden ingeladen voor een vlucht van 260 km.

Toen werd het zaterdag.

 

ZATERDAG

Zoals verwacht enorm slecht weer en alleen de Zeeuwen en Friezen in Nederland losten. Overigens tot verbazing van velen.

De Zeeuwen van Mantes.

De duiven arriveerden tegen de avond en de prijskamp verliep traag zonder dat het een drama werd.

Dat werd het wel in Friesland.

Hun duiven waren om 13.15 u in Pommeroeil (ongeveer 325 km) gelost en dat hebben ze geweten.

In het zuiden van de provincie liep de prijskamp met moeite af, in de meest noordelijke samenspelen was dezelfde dag amper 15% van de duiven thuis.

De volgende dag rond het middag uur kon er nog prijs verdiend worden.

En de duiven?

Die waren steen en steen kapot aldus Wiebren van Straelen.

Dat er heel wat achterblijvers te betreuren zijn spreekt voor zich.

En zoals te doen gebruikelijk betrof dat vitesseduiven. De duiven van de fondspelers worstelden zich veelal thuis.

Toen werd het zondag.

 

ZONDAG

De Antwerpenaren losten al redelijk vroeg in Quievrain.

En daar hebben ze weinig vreugde aan beleefd.

Het leek wel een fondvlucht met weinig duiven die 1.000 mpm maakten.

De Noyonduiven werden om 10.30 u gelost.

Wij 'Brabant 2000' in Nederland waren uitgeweken naar Menen, helemaal op de westenlijn. Totaal de verkeerde richting maar daar zou het weer het eerst opklaren. .

Ik verwachtte de duiven rond 15.30 uur. Maar toen ik na 15.00 uur alarmerende berichten hoorde over Noyon hield ik mijn hart vast.

Van Noyon geen duiven die zelfs maar 1.000 mpm maakten.

Wat was ik blij dat ik alleen maar wat rommel had ingemand.

Als enige in de club. Ik kon in ieder geval geen goede verliezen.

Toen mijn eerste duif arriveerde aan een snelheid die niet alleen hoger lag dan 1.000 mpm maar zelfs een stuk hoger dan 1.100 mpm had ik even hoop op een steen vroege duif.

Maar die zou niet lang duren.

Noyon verliep vreselijk slecht met een concoursduur voor jaarlingen van soms anderhalf uur. Onze prijsvlucht duurde (1 op 4) ruim 10 minuten met snelheden die tegen de 1.200 mpm aan liepen. Ofwel ongeveer 200 mpm sneller dan de Quievrain en Noyon duiven.

De duiven die ik mee gegeven had bevestigden overigens de bestemming die ik al voor ze in gedachten had.

Dus wat was gebeurd?

Op ruim een half uur was ik volkomen van mening veranderd! Nu had ik spijt dat ik niet al mijn duiven mee gegeven had. Ik had het vakmanschap van onze lossers onderschat.

 

GEDULD

Dat onze vlucht zo vlekkeloos verliep was geen toeval.

Ook Quievrain en Noyon hadden veel beter kunnen verlopen als men maar wat meer geduld gehad had en de weerkaarten maar zorgvuldiger bestudeerd.

Onze Afdeling had dat wel gedaan. Het was overduidelijk dat het goede weer vanuit het zuidwesten over Belgie zou neerstrijken en dat verklaart het vlotte verloop hier.

En dat was geen toeval.

Ook verleden week deden onze lossers het prima. Het kon eigenlijk niet beter.

 

VERLEDEN WEEK

Ook toen was het weer slecht.

En ook toen moest uitgesteld worden naar zondag.

Rond 11.00 uur al kreeg ik inside informatie dat onze duiven waarschijnlijk om 13.30 uur gelost gingen worden in Peronne, ongeveer 30 kilometer dichterbij dan gepland.

Alle weerkaarten op internet toonden dat het weer op de vlieglijnen tegen die tijd beter zou zijn en de regen en bewolking verdwenen.

Tot mijn grote verbazing hadden de Vlamingen in de voormiddag al besloten met de duiven terug te keren.

Hebben die dan geen internet?

Konden zij dan niet zien dat het mooi weer zou worden na de middag?

Het weer gedroeg zich zoals verwacht en onze duiven werden inderdaad gelost om 13.30 uur zoals voorzien.

Het concours kende een vlekkeloos verloop met snelheden van meer dan 2.000 mpm aan de westkant terwijl het vreemd genoeg hier windstil was.

Maar dat de westkant domineerde kon men de lossers niet verwijten.

 

COMPLIMENTEN

Geen ondankbaarder werk dan lossings verantwoordelijke zijn.

Die mensen kunnen amper goed doen. Verlopen vluchten vlot dan hoor je niets, maar o wee als het mis gaat. Dan worden ze de huid vol gescholden.

Natuurlijk worden ooit fouten gemaakt.

De duiven van Friesland hadden zaterdag niet gelost mogen worden. De Vlaamse duiven had men de week voordien moeten lossen maar wel later.

En geduld had men ook afgelopen zondag in Antwerpen moeten hebben.

Wij losten dus om 12.15 u in Menen voor een concours dat zeer snel verliep.

Menen ligt verder dan Quievrain.

Mij lijkt het uitgesloten dat Quievrain ook zo slecht verlopen zou zijn als men wat meer geduld had gehad.

Complimenten dus aan de lossers van Brabant 2000 want die doen het vaker goed.

En ik vraag me echt af of men in Belgie wel (genoeg) gebruik maakt van internet.

Dan nog is men niet zeker maar toch.

Veelal is men van Quievrain en Noyon te gehaast.

Als ik dit zit te schrijven is het 18.30 uur. Buiten is het bijna helder en dat goede weer kwam vanuit richting zuid west Belgie.

Daar had men in Antwerpen ook van kunnen profiteren. Met wat meer geduld dus.

Ikzelf had alles moeten spelen en meer op de lossers moeten vertrouwen.

Veel Antwerpenaren hebben spijt dat ze Noyon speelden. Die hadden te veel vertrouwen in de lossers.

 

EN NU

Nederlanders zijn ook meer flexibel. Die rijden met hun duiven dichterbij of naar het westen of oosten als het weer daar beter is en men er kan lossen.

Die flexibiliteit mis ik in Belgie.

Hopelijk is men nu wel flexibel genoeg het fondprogramma aan te passen.

Anders krijgen velen, vooral in Vlaanderen, wel heel grote problemen.