Ga direct naar de inhoud.

Frustraties en onbegrip

Nogal wat Belgen schijnen thans medelijden te hebben met domme buitenlanders.

Ze begrijpen niet dat die meer betalen voor Nederlandse duiven dan voor de hunne, wat je vooral ziet op internet.

'Medelijden' is misschien niet het juiste woord.

Het is eerder gejammer met een gefrustreerde ondertoon.

Interesseert de mening van die 'commercieanten' U niet omdat U anders bent?

Come on.

Dat verandert wel als U ook duiven onder de pannen krijgt die van aparte klasse zijn.

Als 'commercieant' word je niet geboren, dat word je gemaakt!

 

FRUSTRATIES

Ze lijken gefrustreerd omdat ze menen dat hun duiven nog steeds superieur zijn behalve op de overnacht misschien.

Daar, geven ze toe, kan je er niet om heen dat de Hollanders een kloof geslagen hebben.

Edoch' dat vele geld wordt betaald voor duiven van Nederlanders die spookuitslagen maken op de halve en kleine fond tegen onwaarschijnlijk grote aantallen duiven.

En wat nu zo bitter is?

Sommigen doen dat met soort dat ze in Belgi' aanschaften.

Het zijn dus niet alleen de uitslagen maar ook de enorme aantallen duiven in

concours die indruk maken op buitenlanders.

Die zijn niet op de hoogte van de versnippering in Belgi' (elk weekend Quievrain, Noyon, halve fond en eendaagse fond) met veelal jaarlingen (en/of duivinnen) nog eens apart terwijl Nederlanders maar EEN vlucht hebben en jaarlingen en duivinnen daar ook oude zijn.

En weten buitenlanders veel dat men Nederland uitslagen maakt van verschillende 'verbonden' samen, iets wat in dit computertijdperk in Belgi' trouwens ook geen probleem zou mogen zijn.

 

VRAAGTEKENS

De hamvraag voor veel Belgen is hoe je tegen die enorme aantallen duiven kan presteren zoals sommige Nederlanders doen.

Zij kunnen tegen enkele honderden duiven geen uitslagen tonen zoals sommige Noorderburen tegen duizenden en dat dus soms' met hun soort.

'Dat is een kwestie van minder concurrentie' zeggen ze.

Mij lijkt dat wat al te simpel.

Ik ken ook Nederlanders (veel zelfs) die goede hadden, betere wilden, in Belgi' bij grote kampioenen voor veel geld inkopen deden en'hun ondergang tekenden.  

Trouwens, tegen pakweg 10.000 slechte duiven vliegen lijkt mij anno 2007 uitgesloten.

Slimmere Belgen kijken verder.

Die vergelijken snelheden en aankomsttijden en als ze zien hoe in Nederland duiven van 600 kilometer bij zwaar weer 'vallen als zaad' weten ze het niet meer.

Als ze dan horen dat Belgen van diezelfde spektakelhokken duiven kochten die bij hen geen prijs kunnen spelen weten ze het nog minder.

 

BAS

Zo was er 'zwarte zaterdag' van ik meen 2004.

Het was duivenweer; helder en de wind van voor.

In Antwerpen, Vlaanderen, Zeeland en Zuid Holland speelde men uit Chateauroux. Alles samen los of ongeveer en diezelfde avond Nederland in shock en kort nadien de rest van de wereld.

Bij ene Bas uit Zuid Holland vielen de duiven alsof ze 50 kilometer gevlogen hadden in plaats van 650.

En' diens eerste maakten een hogere snelheid dan de snelste Belgische duiven die tot 150 kilometer minder dienden af te leggen.

En dat dus met tegenwind.

Serge van Elsacker was een van de velen die met stomheid geslagen was en dat gebeurt hem niet gauw.

En weet je wat die zei?

'Alle respect, die Bas moet goede hebben, maar bij een landelijke lossing zoals wij die in Belgi' kennen is zoiets uitgesloten.'

Daarmee sloeg hij de spijker op de kop.

Ook ene Jos Vercammen ontgaat niet wat gaande is in Nederland. Hij kent de spookuitslagen en ook hem is opgevallen dat betreffende liefhebbers nog wel goed zijn bij een landelijke lossing maar niet ZO.  

Dus lijken Jos en Serge op een lijn te zitten en' volgens mij de juiste.

 

VERKLARING

Vanwaar die uitslagen die niet van deze aarde lijken vragen velen zich af.

Mij dunkt dat verschillende factoren een rol spelen.

a.

Het systeem.

Sommigen zijn nu eenmaal iets vlugger dan anderen.

Ze presteren niet een heel seizoen maar staan er als ze er willen staan op vluchten die er publicitair toe doen.

Wat 'het systeem' betreft denk aan trainen, voeding, werken met licht en donker en' aan Vanlint met zijn Nederlands systeem en ten dele Nederlandse duiven.

'Nederlanders zijn meer gedreven, vernieuwend en zoekers. Als we niet oppassen vagen die ons weg.' Zei Philip Herbots eens tijdens een forum.

Jaren geleden (al zullen sommigen te trots en te zeer omhoog gevallen zijn om het toe te geven) stelden mensen als Meulemans, Houben, Vandenabeele, Herbots, IJSKout me vragen over het jonge duivenspel in Nederland. Ze bedoelden verduisteren, iets was wij al jaren deden, voor hen was het nieuw.

b.

Goede duiven.

Uiteraard kan je met geen enkel systeem van slechte duiven goede maken.

c.

Groepslossingen en hier komen we weer bij Serge en Jos.

In Nederland noemt men vluchten 'Nationaal' die niet eens provinciaal zijn.

In het buitenland echter denken velen dat 'Nationaal' suggereert dat een hele natie meedoet zoals' in Belgi'.

Tegenwoordig heeft men het over NPO vluchten (of teletekstvluchten), die zijn immens populair en dat verklaart de enorme aantallen duiven in concours van, zoals gezegd vluchten waaraan soms amper een provincie deelneemt.

d.

En dan is er nog iets.  

Uit talrijke onderzoeken is gebleken dat duiven met velen bij elkaar sneller vliegen dan in groepjes of alleen.

Pak nu de eerder genoemde provincie Zuid Holland.

Die is beperkt in omvang maar ze vliegen wel met soms 40.000 duiven.

Door het beperkt spreidingsgebied blijven die lang bij elkaar en maken dus hogere snelheden.

Komt bij dat liefhebbers daar erg veel duiven inkorven, dus die massa hoort ook nog eens op betrekkelijk weinig hokken thuis.

Hoe anders is dat in Belgi'.

Bij een landelijke lossing, waarbij de duiven direct na lossing hun bestemming moeten kiezen van tegen de Noordzee tot tegen de Duitse grens zullen die al gauw alleen vliegen of in kleine groepjes en' dus trager.

Daar komt bij dat de duiven op veel meer hokken thuishoren dan in Nederland.

 

BOURGES EN ORLEANS

Neem ook de grote Nationale Bourges.

De jongen worden voor het eerst geconfronteerd met een landelijke lossing en' dat concours stond nooit korter open dan anderhalf uur.

In Nederland spreken ze dan al van een rampvlucht.

Het doet denken aan het bar slecht presteren van Oost Brabant op Nationaal Orleans jonge duiven in het verleden toen alles nog samen los ging.

Voordien werden hun duiven groepsgewijs gelost, op Orleans werden ze er op afgerekend en in de vernieling gespeeld.