exit 2010
2010 Was me het jaar wel.
De winter bleef maar duren; gevolg een moeizame start van het seizoen.
In de zomer sloeg de hitte toe; gevolg in Nederland kon (mocht) 2 weekends niet gespeeld worden.
In Belgi' was het even tropisch maar daar ging alles gewoon door, hoewel Orleans in Antwerpen en ook Bourges toch littekens nalieten bij de jonge duiven. Te hard.
Ook Barcelona was moordend maar vreemd genoeg niet voor de Nederlanders, sommigen gewaagden zelfs van een mooie vlucht.
Arjan Beens is zeker een van die sommigen.
Die had er 7 mee, pakte 6 prijzen en dat van 1.300 kilometer bij dat bloedhete weer en die tegenwind.
En wat zagen we na het abnormale seizoen 2010?
Toch weer veelal de gekende namen onder de kampioenen!
SMOESJES
Neem Vercammen, F Marien, v d Wouwer, R Diels, C Hebbrechts en anderen.
Dat waren al kampioenen en in 2010 schitterden ze opnieuw.
Ik noemde Beens. In 2009 baarde die opzien door van 1.100 kilometervluchten in het holst van de nacht aan de lopende band te klokken, uiteraard met wind mee, nu verbaasde hij dus van die harde Barcelona.
Schrijf ik niet vaker dat je vooral met wind mee goede en vorm moet hebben?
Heeft een goede minder vorm dan zal die met tegenwind nog prijs vliegen, met wind mee zit hij er vaak naast.
Er waren dus veel onregelmatige vluchten, maar wat ik wil zeggen is dit:
Het weer mag excuus zijn voor EEN slechte vlucht, maar niet voor een slecht seizoen.
UITBLINKERS
De gereputeerde spelers stonden er dus ook in het wisselvallige jaar 2010.
- Derweduwen had de Nationale Asduif op de grote fond.
- Marien en van Mechelen waren nationale top op de HaFo.
- N Ally werd Algemeen Nationaal kampioen.
- Hebberechts Nationaal kampioen grote fond en die had ook de Nationale Asduif.
- Nationaal kampioen fond jongen werd Leekens Hermans.
- Nationaal kampioen snelheid jongen L Heremans.
- Ook kanjers als Vanhoutte en Menten waren bij Nationale kampioenen jongen.
- Nationaal Kampioen grote HaFo werd Verreckt Arien.
- Nationale Asduif grote Fond had Collbrandt, Bolle eindigde 3e.
Stuk voor stuk liefhebbers met een reputatie.
Natuurlijk waren er ook topspelers die op de bek gingen, maar die zijn er elk jaar.
In onze sport is het echter not done te schrijven over het falen van een vedette. Tenzij het de schrijver zelf betreft. Als die melding maakt van een mindere vlucht op eigen hok wordt dat wel gewaardeerd.
POSITIEF
In Antwerpen zei men eind mei dat niemand domineerde. Later werd dat anders maar die aarzelende start van veel toppers hield bij andere de moed er in.
Velen zijn het immers moe de kloof tussen de vedetten en de rest zo groot te zien worden. Als de man die de streek terroriseert eens minder presteert is dat, en ik bedoel dat zonder leedvermaak, een zegen voor de sport.
Een onregelmatig jaar en onregelmatige vluchten zijn dus ergens goed voor.
GROOT GELIJK
Als zon onregelmatig weer ook samenvalt met een overladen vliegprogramma dan draagt dat niet bij tot plezier in de sport.
Daarom dat steeds meer mensen zich specialiseren op een bepaalde discipline.
Of alleen met jongen spelen.
Bij mij is het heilige moeten er ook niet meer.
Ik sla al eens een vlucht over als andere zaken dan duiven me belangrijker lijken. Het bevalt prima. Want zeg nu zelf:
- Duiven voorbereiden voor,
- Poulebrieven schrijven voor,
- Duiven inmanden voor,
- Duiven opwachten van,
- Klokken wegbrengen enzovoorts, en dat elke week weer opnieuw, is een aanslag op het incasseringsvermogen van een normaal mens.
Ook drie vluchten per weekend die allen tellen voor een algemeen kampioenschap is niet van deze tijd en jaagt mensen uit de sport.
EDEREEN ANDERS
Ik weet het, voor sommigen kunnen er niet genoeg vluchten zijn.
Maar de man die moet werken, of de gepensioneerde met weinig duiven (en dat zijn de meeste!) zijn op voorhand kansloos voor kampioenschappen waarvoor alle vluchten tellen.
En dat kan nooit de bedoeling zijn in geen enkele sport.
Daarom willen velen in Nederland af van generale kampioenschappen.
Je hebt er ook (te) veel duiven voor nodig.
Vroeger heette de duif het renpaard van de kleine man.
Als je de immense hokinstallaties van sommigen ziet, soms daartoe a.h.w. gedwongen door zulke dwaze kampioenschappen is de vraag waar de kleine man is gebleven snel beantwoord.
In elke sport moeten de beoefenaars een faire kans hebben te bereiken wat ze willen bereiken.
De structuur van de hedendaagse duivensport als prachtige vrijetijdsbesteding past niet in de huidige samenleving.
Nu duivensport onder druk staat hebben we allen een opdracht:
Die is het zoveel mogelijk mensen naar de zin maken. Want geen enkele sport kan zich spontaan als een baron von Munchausen aan zijn eigen pruik uit het moeras tillen waarin die dreigt te verzinken.
Duivensport was te lang vastgeroest.
Te lang gebeurde er te weinig.
GELUKKIG MAAR
Als ik het voor het zeggen had was het elk weekend helder, warm en tegenwind.
Maar ik heb het niet voor het zeggen en gelukkig maar.
Want wekelijks zulk weer?
Te weinig liefhebbers zouden teveel winnen en te velen zouden elke week afgetroefd worden.
ANDERS DENKEN
Meer evenwicht en gelijke kansen houdt liefhebbers erbij en dat is ook in het belang van de kampioenen.
Want als mensen af blijven haken worden die als Koningen zonder koninkrijk.
Overwegende dat Belgie ooit 250.000 liefhebbers telde en nu amper 30.000 deden we met zijn allen iets niet goed.
Wat we vooral vergaten is dus rekening houden met de kleine man, zijn klein tuintje en bescheiden inkomen.
Ook de media zagen en zien die kleine te vaak over het hoofd.
Velen die willen beginnen met duiven hebben het al gehad als ze de immense hokinstallaties zien van sportgenoten.
Mensen mogen met veel duiven spelen, maar wat mij betreft in ploegen.
Die zijn al genoeg bevoordeeld.
Denk aan de week na een slechte vlucht of een vlucht met verliezen.
De man met een massa duiven kan een stootje hebben want die heeft veelal nog duiven achter de hand, de kleine man meestal niet.
En als we hem verliezen verliezen we duivensport. Ad Schaerlaeckens
Aan alle vrienden, lezers en bekenden een gelukkig, voorspoedig en vooral gezond 2011. In plaats van kaarten.