een ander geluid6
Heel vroeger was er in duivenland sprake van 2 stromingen;
De eerste bestond uit mensen die voor medische begeleiding waren, anderen vonden dat allemaal maar niets en zwoeren bij graan en water.
Inmiddels zijn we enkele decennia later en zijn de meeste het er over eens dat je de vorderingen die de wetenschap maakte niet meer kan negeren als je mee wilt draaien aan de top.
Alleen tussen de mensen die enkel vitesse spelen (een nacht mand!) vind je nog schaarse voorbeelden van goede spelers die nooit een dierenarts bezoeken maar dat zijn er zeer zeer weinig.
De meeste hebben de weg naar de dierenarts gevonden; dat varieert van twee bezoeken per jaar (voor het vlieg en kweekseizoen) tot een wekelijkse controle en zelfs de dierenarts die met zijn microscoop aan huis komt. In Nederland en Belgi' verkeren we in de gelukkige omstandigheden dat we bekwame vakmensen hebben die zich volledig toegelegd hebben op duiven.
Dat laatste is belangrijk!
Een 'gewone dierenarts' kan op gebied van koeien, varkens, kippen enzovoorts zeer deskundig zijn maar tegelijkertijd geen jota verstand hebben van duiven.
Als je een gedreven liefhebber bent en leergierig (die zaken gaan meestal samen) en actief medewerker aan vele duivenkranten spreekt voor zich dat je veel van die gespecialiseerde dierenartsen vrij tot zeer goed kent.
Zonder anderen te kort te willen doen vond ik dokter Lemahieu buiten categorie maar die heeft het roer overgedragen aan de jongere generatie.
Een van hen is dr. Schroeder, een dierenarts die nog weinig aandacht kreeg in de media maar dat heeft niets te maken met minder bekwaam zijn, wel met het feit dat hij een nieuwkomer is.
Op korte tijd echter hoorde ik van zo veel kampioenen zo veel goeds over hem dat ik nieuwsgierig was naar zijn standpunten over hete hangijzers in duivensport wat uitmondde in volgend interview.
Veel liefhebbers zijn gepensioneerd, de pensioenen zijn zo bedroevend laag dat ze zich amper een bezoek aan een dierenarts kunnen permitteren maar toch willen die mensen niet achterop raken.
Wat adviseert U zulke mensen?
Dr. Schroeder:
De dierenarts buitenspel zetten uit zuinigheidsoverwegingen raad ik af. Mensen kunnen iets mankeren en duiven ook. Door op eigen houtje op te treden ben je vaak duurder en slechter af doordat men medicijnen geeft tegen ziektes die niet bestaan.
Heel duur hoeft zo'n visite trouwens niet te zijn. Zelf geef ik mijn klanten alleen medicatie voor hun specifiek probleem en geen overtollige producten tenzij ze er zelf om vragen.
De ene dierenarts vindt dat een beetje tricho weinig kwaad kan, de ander vindt dat duiven absoluut 100 % vrij moeten zijn. Wat is de mening van dokter Schroeder?
Dr. Schroeder:
Een klein beetje tricho in het voorjaar bij koud weer en vluchten met een nacht mand mag. Bij warmer weer en 2 nachten mand ben ik voor 'de nul tolerantie'.
Met andere woorden, ze moeten dan 100% vrij zijn.
Vele anderen en ik kuren in het najaar blind tegen paratyfus.
Niet doen zonder voorafgaand onderzoek zegt de ene collegae, heel verstandig beweert de andere. Wat meent U?
En wat is Uw mening over vaccinneren na een kuur?
Alleen aan te raden met een auto vaccin op probleemhokken of'???
Dr. Schroeder:
Ik ben VOOR zo'n blinde kuur een vijftal weken voor het koppelen.
Als duiven dan nog niet fijn zitten mag een enting volgen. Bij probleemhokken inderdaad met een dood autovaccin.
Een ander omstreden onderwerp is appelazijn. Is dat aan Uw duiven besteed?
Klopt het inderdaad dat het Coli NIET van je hok houdt maar wel een remmende werking heeft op geel?
Uw collega dokter de Weerd zei eens dat het nut van vitamines in duivensport zwaar wordt overschat. Hij zei het te verkopen omdat klanten er om vroegen en ze anders bij anderen zouden aankloppen 'en hij ook moest eten'.
Wat is Uw mening over appelazijn en vitamines?
En is er verschil tussen appelazijn en gewone azijn behalve de prijs?
Dr. Schroeder:
Ja ik geef de eigen duiven appelazijn liefst met look. Als de duiven eerst geelvrij zijn gemaakt zullen ze met appelazijn niet makkelijk geel krijgen.
Dat dient dan wel vaak gegeven te worden, tot bijna dagelijks buiten het seizoen.
Een dag per week heeft geen zin.
Gewone azijn of appelazijn zal niet veel verschil maken.
Met vitamines zal je niet beter spelen, wel hebben die nut in de winter bij kwekers, mits het een goede combinatie is van A, D en E.
Aminozuren zijn van groot belang voor alle duiven.
En thee?
Dr. Schroeder:
Vroeger geloofde ik er in, nu niet meer hoewel dient gezegd dat je met natuurproducten weinig kwaad kan. Als je die geeft en je bent tevreden voortdoen.
Door het veelvuldige gebruik en misbruik van medicijnen hoor je steeds meer over duiven die niet presteren door schimmels. Bij welke verschijnselen moet een liefhebber vrezen voor schimmels?
Dr. Schroeder:
Weinig eetlust en dikke krop gevuld met water of niet verteerde granen. In extreme gevallen zijn de symptomen dezelfde als Adeno, vooral de waterige groene mest. Begrijpelijk dat liefhebbers dan fouten maken. Ze kuren tegen Coli (Adeno) terwijl het probleem schimmels is.
Streptokokken is nog zo iets. Krijgt U ooit een duif in handen waarvan U denkt 'streptokokken' en' wat is dan aanleiding tot die diagnose?
Dr. Schroeder:
Naar mijn idee wordt streptokokken zwaar overschat in duivensport, het komt veel minder vaak voor als men denkt. Bij streptokokken voel je aan de ene kant van het lijf de spieren soms als het ware wegglijden.
Sommigen menen dat 'scheefvliegen' het gevolg is van streptokokken. Naar mijn mening zitten die mensen fout. Met betrekking tot dat 'scheef' vliegen is nog nooit een ziekte of infectie vastgesteld.
Het komt ook niet door vasthouden in de winter. Ik ken volop voorbeelden van scheefvliegers die in de winter gewoon vrij uit vlogen.
Wat is Uw mening over eendaagse kuurtjes tijdens het seizoen?
Dr. Schroeder:
'Ik ben tegen, zowel met betrekking tot 'de koppen' als geel.
Liefhebbers worden de talloze bijproducten die in de handel zijn zat.
Welke kan U aanbevelen en waarom?
Dr. Schroeder:
Het eerder genoemde appelazijn, aminozuren maar dan wel in de juiste samenstelling en concentratie en voor de fond olie. Verder is er een uitstekende darmconditioner voor een betere voedselopname maar daar laat ik me liever niet over uit want dat is preken voor eigen parochie.
Staat U als dierenarts ook soms voor raadsels?
Dr. Schroeder:
Ook ik leer elke dag maar dat heeft met mijn karakter te maken, ik ben een zoeker. (noot: dat bleek ook want bij het heengaan nam hij een pak buitenlandse kranten en dvd's mee).
Verder heb ik geleerd hoe belangrijk het is dat je als dierenarts de liefhebber de juiste vragen stelt.
Wat ik ook ontdekte was dat duiven coccidioses kunnen hebben zonder dat je daar sporen van in de mest vindt. Vooral als ze veel grit eten en in de tuin aan alles zitten te pikken mag je daarvoor vrezen.
Wat zijn de grootste fouten die U Uw klanten ziet maken?
Dr. Schroeder.
De allergrootste fout is dat ze niet streng genoeg selecteren zowel wat betreft kwaliteit als gezondheid. Ze geloven in 'van horen zeggen' en in producten die in de media agressief worden opgedrongen.
Verder voeren velen in het begin van het seizoen te krap, anderen dan weer hebben te weinig geduld.
Ze leren met name hun jongen te vroeg op, vooral met tegenwind.
Zo is ook 'dikke koppen' vaak het gevolg van te veel lappen bij koud weer. Dan zijn er de mensen die te snel en te lang naar Baytril grijpen. Dat mag hooguit 3 dagen gegeven worden of je duwt ze nog dieper weg als ze al zaten.
Bijna elk jaar weer opnieuw zie je bij nogal wat liefhebbers na een viertal vluchten dezelfde problemen; rulle nekken (kammen), rode kelen, koppen niet zuiver, niet willen trainen aan huis
Kan men die problemen voorkomen?
Dr. Schroeder:
Als je die verschijnselen na enkele vluchten constateert waren de kiemen er al sluimerend VOOR het seizoen en openbaren zich als de duif zich in moet spannen. Probleem voor velen is de luchtvochtigheid. De hokken zijn te vochtig of te droog. Dat laatste wordt door velen enorm onderschat.
Met jonge duiven zie je ongeveer hetzelfde na enkele vluchten spel maar dan heet de kwaal Adeno Coli, de gesel van deze tijd lijkt het.
Kan men het risico van een uitbraak beperken, zo ja, hoe?
Dr. Schroeder:
Een uitbraak met zekerheid voorkomen kan helaas niet. Het nut van appelazijn, zuren en biesmelk is altijd zwaar overtrokken geweest.
Wel zijn elektrolyten belangrijk als sprake is van Coli en best geef je enkele dagen geen voer.
Dat moet verteerd worden, daar is water voor nodig en dat kan de duif beter gebruiken om uitdrogen te voorkomen.
Aan immuniteit kan men iets doen maar niet veel.
Wat ik bedoel is niet naar de medicijnpot grijpen als een of twee duiven overgeven.
En bekend bijproduct is Sedochol. Het zal wel goed zijn omdat het van een bekende firma komt, geregistreerd is en veel topliefhebbers het geven, maar' voegt het echt iets toe?
Dr. Schroeder.
Sedochol is zonder meer goed maar je moet er geen wonderen van verwachten. Er zijn trouwens producten die bijna analoog zijn maar beter.
Het is bekend dat je best ent tegen paramyxo op een leeftijd van ongeveer 6 weken.
Maar wat als men vergat te enten en duiven paramyxo krijgen?
'Een noodenting toepassen met La Sota' menen sommigen, anderen zeggen dat je daarmee nog meer problemen krijgt.
Hetzelfde geldt voor pokken, mag je duiven enten die pokken hebben?
Dr. Schroeder:
Als het virus er is mag je absoluut niet enten met La Sota, je maakt zaken nog erger. Bij pokken mag een noodenting wel, de zogenaamde follikel methode.
Als een mens ziek is en medicijnen nodig heeft is het eerste wat de specialist vraagt of die al medicijnen neemt en welke omdat bepaalde medicijnen niet samen gaan. Zijn er ook voor duiven medicijnen die je best niet samen geeft?
Dr. Schroeder:
Als een klant mij duiven aanbiedt voor onderzoek is ook het eerste wat ik vraag welke medicijnen hij de laatste tijd heeft toegediend. Sommige antibiotica geef je inderdaad beter niet samen terwijl andere een versterkend effect hebben als je die samen geeft. Het voert te ver hier dieper op in te gaan. Waar je absoluut niet in mag geloven is medicijnen tegen meerdere ziektes tegelijk.
Wat is de beste aanpak tegen geel? Eerst de duiven vrij maken en dan een dag per week kuren na de vlucht of verkiest U elke maand 3 dagen kuren?
Dr. Schroeder:
De beste aanpak lijkt mij voor het seizoen grondig kuren, zeven dagen, dan om de 3 a 4 weken drie dagen. Bij kouder weer mag de tussenpauze groter zijn, bij warm weer moet je dubbel oppassen.
U weet ongetwijfeld dat vooral buitenlanders veel waarde hechten aan 'eye sign'.
Meent U dat je aan het oog kan zien of een duif kweekwaarde heeft?
Dr. Schroeder.
Dat is allemaal flauwe kul. De ogen kunnen wel een indicatie geven omtrent vitaliteit.
Op korte tijd bouwde U een flinke klantenkring op uit zowel Nederland als Belgi'. Vindt U dat er significante verschillen zijn tussen Nederlandse en Belgische liefhebbers en hun duiven?
Dr. Schroeder:
In de duiven is geen verschil, wel in de liefhebbers. Nederlanders zijn meer gedreven. Die zoeken naar betere systemen, betere duiven en betere hokken. Veel Belgen zoeken naar betere middelen. Kortom; Nederlanders zijn betere liefhebbers.
Als U duiven ter onderzoek worden aangeboden neemt U wat slijmen en laat die onderzoeken. Wat vindt men in het laboratorium wel en wat niet?
Dr. Schroeder:
Wat men vindt zijn bacteri'n, coli, stafylokokken. Herpes en mycoplasma vindt men alleen middels zeer dure onderzoeken.
Over een resistentie test wordt door velen verkeerd gedacht. Duiven zijn niet resistent maar ziektekiemen. Zo zie je dat er resistentie is tegen Baytril terwijl de duiven dat nooit kregen. De kiemen kregen de resistentie door contact met andere duiven.
De laatste tijd worden probiotica sterk aangeprezen. In de humane geneeskunde worden de meeste tot de grond afgekraakt en Uw collega dokter De Weerd is van mening dat ze ook in duivensport tot niets dienen.
Hoe denkt U?
Dr. Schroeder:
Ik ben het met collega de Weerd eens, weggegooid geld dus.
De duiven hebben goed gepresteerd maar je ziet vorm en prestaties dalen.
Als dierenarts mag je geen antibiotica voorschrijven aan niet zieke duiven.
Zijn er 'berhaupt antibiotica die de vorm een boost kunnen geven?
Dr. Schroeder:
In theorie niet maar theorie en praktijk botsen vaker. Soms, als duiven amper waarneembaar iets hebben en je maakt ze vrij kunnen antibiotica wel degelijk een boost geven. Zoals La Sota dat kan doen.
TOT BESLUIT
Tot zover de mening van dierenarts Schroeder over zaken die mensen bezig houden. Hiermee is niet gezegd dat hij de beste aan deze kant van de Chinese muur is en nog minder dat hij alleen de wijsheid in pacht heeft.
Hij is gewoon EEN van de goede dierenartsen in duivenland .
Mogelijk kunt U iets met zijn opvattingen.