De duiven zeggen het
Al degenen die in het onderwijs zitten of zaten weten dat sommige leerlingen je voor lange tijd bij blijven.
Dat is omdat ze zo goed waren in je vak, heel slecht of omdat er gedragsmatig niets mee aan te vangen was.
DE JONGENS ZEIDEN HET
Zo herinner ik me dat meisje, amper 17, dat helemaal bezeten was van kleren.
Aan kleren ging alles op en voor kleren ging ze in haar vrije tijd werken.
Maar steeds had ze haar twijfels.
Ze keerde en draaide voor de spiegel maar daarvan werd ze nog onzekerder.
Haar vrienden zeiden steeds dat haar nieuwe kleren haar goed stonden maar dat zeiden ze uit beleefdheid natuurlijk.
Tot ze op een dag over straat liep en ze merkte dat de jongens meer aandacht aan haar besteedden dan normaal.
Ze namen haar op van top tot teen, bekeken haar haar, haar benen, haar borsten, haar manier van lopen en haar ogen.
Het waren de kleren, nu had ze de juiste keus gemaakt. De blikken van de jongens zeiden het.
Zoals de duiven je ook zeggen of je bepaalde dingen goed doet of niet.
LANG GELEDEN
Dat ik mijn huidige woonst bouwde is weer lang geleden maar ik herinner het me als de dag van gisteren.
Zoals een fanatiek liefhebber beaamt stonden er eerst de hokken met daarop de jonge duiven, het huis volgde. Ik wilde geen jaar verloren laten gaan.
Maar bij bouwen komt heel wat kijken, ik hield amper vrije tijd over en van hokken kuisen kwam weinig in huis.
Een afdeling kon nog maar de duiven op de andere moesten het maar doen op een ongepoetst hok.
Ik zou wel zien, dan maar een jaar minder goed spelen.
Omdat het er niet altijd van kwam de tussendeur te sluiten deed ik eens, laat op de avond een merkwaardige ontdekking.
De jongen zaten niet op het zorgvuldig gepoetste hok maar op het smerige hok.
Nou ja, smerig, het was poederdroog en dat is voor een duivenliefhebber niet echt smerig.
Het voelde ook aangenamer aan dan op het grondig gepoetste hok.
Sommige jongen lagen relaxed op de bodem, op het schoongemaakte hok werd de bodem gemeden.
Het was de avond dat ik besloot de jonge duivenhokken niet meer schoon te maken.
GRIT
Dat jaar leerde ik ook hoe belangrijk grit was.
Achter het huis, voor de hokken, werd de 'mortel' aangemaakt en je wil niet weten hoeveel ze daarvan verslonden als ze uitgetraind waren. En trainen deden ze, ongelooflijk.
Als ik ze vrij wilde laten en ze me het hok hoorden naderen wachtten ze me met gestrekte nekken op in de spoetnik om daar met een oorverdovend lawaai uit te stormen.
Als ik me dan omkeerde was er geen pluim meer te zijn. In rechte draf waren ze vertrokken naar verre einders om soms pas na 2 uur of nog langer afgevlogen met hangende vleugels terug te keren.
Uiteraard had ik geen tijd voor gedegen opleren maar het bleek dat dat niet nodig is voor duiven die zo trainen want' nog nooit werd zo goed gespeeld.
GELEERD
Van die open tussendeur heb ik dus geleerd. Ik kon vergelijken en daaruit mijn conclusies trekken.
- Een was dat als de hokken kurkdroog zijn schoonmaken geen noodzaak is.
Alleen op hokken die niet kurkdroog zijn lijkt schoonmaken me beter.
- Ik leerde het belang van grit en trainen. Als duiven, en dat geldt zeker voor jongen, trainen om bang van te worden, is opleren zelfs geen noodzaak.
- En ik leerde wat je kan leren met vergelijken:
Empirie met een geleerd woord, of proefondervindelijk tot kennis te komen.
EMPIRIE
Zo ben ik door proeven te doen van mijn geloof in vitamines gevallen.
De helft van mijn duiven gaf ik vitamines, de andere niet.
De duiven zouden me wel leren wat het beste was.
Er bleek niets het beste, ik merkte geen enkel verschil in resultaat.
Slecht zullen vitamines dus niet zijn maar mij lijkt het geldverspilling.
De duiven zeiden het.
HOKKEN
Het belang van een goed hok kan amper overschat worden maar probleem is dat een hok op zo veel verschillende manieren goed kan zijn.
En dat brengt liefhebbers aan het twijfelen als de duiven niet presteren.
Zou het aan het hok liggen?
Zouden ze dat kunnen verbeteren?
Hoe dan wel?
Het antwoord is simpel:
Als je meerdere hokken/afdelingen hebt door empirie.
Maak het ene hok wat meer open dan het andere en vergelijk
Breng in het ene hok meer glas aan dan in het andere en vergelijk.
Leg op het ene hok een verwarmingsplaat en op het andere niet en opnieuw vergelijk.
De duiven, of meer bepaald hun conditie en prestaties, zeggen je wat het beste is.
Wat je goed deed of niet goed.
MEDISCH
Momenteel doen liefhebbers proeven met medicatie en bijproducten.
Sommigen hebben heel hun leven gekuurd tegen vooral luchtwegeninfecties en voor die mensen is het heel moeilijk een stap terug te zetten.
Toch hebben sommigen die moed.
Een deel van hun duiven werd intensief medisch begeleid zoals voorheen, de rest vliegt puur natuur en tot hun verbazing merken ze amper verschil.
Sommigen gingen zelfs beter spelen zonder die periodieke kuren.
ZELF
Ik heb voor mijn hokken erkers met daarachter een schuifraam. Soms, vooral met minder goed weer twijfel ik wat met die ramen te doen.
Sluiten zodat ze binnen lekker warm zitten of open houden?
Ik besloot een centimeter of 15 open te laten zodat de duiven in het hok konden als ze wilden maar ook in de erker.
En wat constateerde ik?
Overdag zitten ze in de erker, buiten dus, ook bij slecht weer.
's Nachts zitten ze binnen.
Ik liet de duiven beslissen over wat ik deed en nu gaan de schuiframen overdag open en 's nachts dicht.
DE DUIVEN
De duiven, of beter hun conditie en prestaties leren of je goed bezig bent.
Vaak wijt men geen vorm aan het hok, dat is ook van een reden maar' Als vroeger op dezelfde hokken goed gepresteerd werd moet je het daar niet zoeken.
Maar toegeven dat de duiven niet goed genoeg (meer) zijn doet een duivenliefhebber niet graag.
Die zoekt het bij slecht spelen bij het weer, de voeding, het hok, het vervoer, niet de medicijnen van de kampioenen, kortom overal waar hij het niet moeten zoeken.
En dat is bij goede of betere duiven.
De ramen achter de erker staan overdag open en gaan 's nachts bijna dicht.
Geleerd van de duiven.