Count your blessings
RELATIVEREN
De zomer 2011 zorgt voor een beetje crisis in duivensport.
Liefhebbers worden moedeloos.
Na een onvoorstelbaar mooie seizoenstart waar geen einde aan leek te komen met elk weekend schitterend weer lijken we daar nu de tol voor te moeten betalen.
Als ik dit schrijf is het half augustus.
Met de jongen nog geen fatsoenlijke vlucht gehad, talloze duiven gingen verloren en liefhebbers worden moedeloos.
Voor hen vond ik een oud stukje dat mensen leert relativeren.
In elke sport die je beoefent moet je soms door de zure appel heen bijten en krijg je af te rekenen met tegenslagen.
Pech en tegenslagen zijn van alle tijden en alle sporten.
Daarom zou ik zeggen kom op en wil refereren naar een oud stukje.
VOETBAL
Het juk is van de schouders, de stress koekt niet langer aan de kransslagader, weg die roodwitblauwe vlaggetjes op de wangen, die oranje pruiken, klompen en zelfs zelfgebreide truien want' het moet al gek gaan als 'wij' (Hollanders) niet naar het WK gaan. Die 6-0 tegen Schotland is al weer vergeten zoals de gouden jaren van Ajax toen ploegen als Milan en Real Madrid door de godenzonen werden geknipt, geschoren en afgedroogd.
Mooie tijden waren dat.
Mooier dan nu. Nu wordt er gehuild in de ArenA.
'Heb jij Ajax zien voetballen?' vroeg mijn zoon, een echte Ajax-fan.
'Nee, jij wel?' reageerde ik.
Hij vond het iets te gevat om leuk te zijn.
Velen vinden dat het met voetbal de verkeerde kant uitgaat.
Honderdduizenden (euro's !) per maand(!) vangen met als grootste verdienste de bank warm houden is al gewoon.
We hebben voetbal te voornaam gemaakt, de verhoudingen zijn zoek.
Neem nu het EK dat we met de Belgen organiseerden.
In Amsterdam werden de stoephoeren uit de binnenstad verdreven maar de luxe creditcardbordelen bleven open. Rijk mag geen last hebben van arm weet U wel. Overigens heb ik me wel ge'rgerd aan die vriendschappelijke wedstrijd tegen Belgi' verleden jaar. Jullie, Belgen, waren ronduit aanstellerig.
AANSTELLERIG
Constant dat hoge tempo aanhouden, haast hebben bij een ingooi, nooit eens ontspannen spelen, steeds razendsnel richting Nederlands doel, uitslovers vond ik jullie en uitermate irritant.
Het leek wel of je wilde winnen wat ook prompt gebeurde.
Ook de halve finale van het vorige EK zal voor altijd in mijn geheugen gegrift blijven.
Iedereen geloofde er in en iedereen was het er over eens: Voor de Italianen was niets meer te redden.
Afspraken werden geannuleerd en het werk werd neergelegd.
Want het winnen van een halve finale wilde geen mens missen.
Vijf uur later lag half Nederland uitgeteld op de bank, wat overbleef was uit pure frustratie de binnenstad aan het verbouwen vanwege zoveel pech, zoveel beter en er toch uitgeknikkerd.
Voor de verkopers van al die oranjeattributen was het helemaal huilen! Wie zou hun spullen nog kopen?
Ontredderd heb ik onlangs de beelden van die match nog eens bekeken. Met veel zwarte koffie, veel sigaretten en nog meer pijnlijke stiltes. Hoe k'n dit gebeuren?
Beter zijn en verliezen?
Daar kunnen ze in Eindhoven sinds kort ook over mee praten.
ALS
Maar die match tegen Itali' sloeg toch alles.
Het was zo onrechtvaardig. ALS De Boer die eerste penalty eens niet had gemist?
Dan hadden de Italianen moeten komen en zouden ze er nog meer tegen de oren gehad hebben.
ALS Bergkamp de paal niet had geteisterd, ALS Kluivert die TWEEDE penalty er dan maar ingeschoten had.
'We werden scheel getikt' bekenden de Italianen. De bejaarde Maldini werd er inderdaad langs alle kanten uitgelopen maar wat kochten we er voor?
We gaan dus mogelijk op herhaling met een nieuwe generatie jonge gasten.
Anders dan sommige volgevreten miljonairs praten die met hun voeten.
Neem nu Robben.
Als die de bal krijgt gebeurt er iets, zelfs zijn missers hebben iets adembenemends.
Tegen Itali' vlogen we er onterecht uit vonden 15 miljoen kenners waarvan er enkele slechts met moeite van weerhouden konden worden de hand aan zichzelf te slaan.
'Het leven gaat verder' wist mijn buurman.
Maar die heb ik nog nooit op enige vorm van originaliteit kunnen betrappen.
BESLAN
Nadat de wereld onderging voor voetbalminnend Nederland ging het leven niet verder voor ongeveer 200.000 slachtoffers van de tsunami.
DAT was een grote tragedie, niet het 'penaltydrama'.
Ik verloor enkele weken terug op een dag zes doffers waaronder mijn twee allerbeste.
Een ervan was al twee keer de snelste van de totale lossing van vele duizenden duiven, kopvliegen was zijn handelsmerk en' hij was al vader van twee zeer goede.
Maar het leven gaat dus verder en dat hangt soms van pech en geluk aan elkaar.
Zo stond ik op een landweggetje bij een boer. Een goede hardwerkende boer, maar met de tranen in de ogen.
Een hevig noodweer had zijn ma'svelden platgelegd terwijl amper twee kilometer verder geen drup was gevallen. 'ALS mijn akker een beetje verder had gelegen was er niets aan de hand geweest' kreunde hij.
'Ja ALS' zei ik en wenste hem goede dag.
Zo pas zag ik hem weer.
'Alles goed?' vroeg ik, niet wetend wat anders te zeggen.
'Prima' zei hij'
RELATIVEREN
Een kennis verloor de helft van zijn jongen en je moet liefhebber zijn om te weten wat dat betekent.
'ALS ik die niet had losgelaten had ik ze niet verloren' kermde hij.
ALS ALS ALS.
In het leven, in het voetbal en in duivensport is het dikwijls 'ALS'.
Elk mens wordt al eens door het noodlot tegen de oren geslagen.
'Count your blessings. 'Wees blij met wat je hebt en jammer niet om wat je niet hebt'.
Sommigen jammeren een week lang ALS ze weggespeeld worden door een ongunstige wind, als ze goed speelden omdat ze windvoordeel hadden lag dat aan de goede duiven. Schei nou toch uit.
'WOUNDED KNEE'
Zo had ik een duif die ik 'Wounded Knee' noemde.
Die had zich als jong bijna te pletter gevlogen maar raakte wel thuis.
Hij was helemaal opengereten, je zag zijn kloppend hart, het bloed gutste uit zijn lijf en diverse keren heb ik op het punt gestaan hem uit zijn lijden te verlossen want 'dit k'n hij niet overleven'.
Hij overleefde het wel.
Maar' ALS ik hem uit zijn lijden had verlost, wat de meest voor de hand liggende optie was, zouden anderen en ik heel wat eerste prijzen minder gewonnen hebben.
Hij ontpopte zich als een super.
Wie heeft niet een eerste prijs verloren omdat een duif niet binnenkwam?
ALS je die pech nu eens niet had denk je dan en je 'vergeet' de eerste prijzen je won omdat bij anderen de duiven niet binnenkwamen.
Het leven is vandaag een lach en morgen een traan, ook in voetbal en in duivensport.
Koester de momenten dat je geluk had en vergeet de andere.
Want elke dag in je leven is er een minder.
RECHTVAARDIG?
Die onvergetelijke Itali' Nederland w's niet rechtvaardig.
Maar met het penalty drama verging de wereld niet.
Die verging wel voor vele duizenden onschuldige tsunami slachtoffers die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.
Maar wie denkt straks nog aan hen behalve hun geliefden?
Nu we aan het vliegen zijn wordt zowat elk liefhebber nu en dan door tegenslagen tegen de oren geslagen.
'Zo lang de grootste ellende in je leven zich afspeelt op je duivenhok ben je een gelukkig mens' zeg ik altijd.
Misschien is het wel het verstandigste wat ik te vertellen heb.