Ga direct naar de inhoud.

Anders en ook beter?

In Nederland zouden elke week 15 liefhebbers stoppen. In feite zijn dat er meer omdat men uitgaat van het ledenverlies maar er komen er ook bij.

Helaas is ledenverlies wereldwijd de trend. Zo daalde het aantal liefhebbers in Belgie van meer dan 250.000 naar 30.000.

Alleen Polen en De Algarve in Portugal zouden een uitzondering vormen.

Portugal zelf verloor op vrij korte tijd wel ongeveer 10.000 liefhebbers maar in De Algarve daalde het aantal liefhebbers niet.

Daar waren er ongeveer 1.000 en die zijn er nog.

In Nederland vraagt men mensen die stoppen naar de reden. Kwestie van een beter inzicht te krijgen in de problematiek.

Je zou in De Algarve na kunnen gaan waarom de sport daar NIET achteruit gaat.

 

NATIONALE DAGEN

Ik schreef al over de sport daar met als meest interessant gegeven de 'duivendorpen'.

Gemeentes stellen grond ter beschikking voor mensen die duiven willen houden, die krijgen ook gratis een hok, ter waarde van 5.000 e.

Het is werkelijk indrukwekkend 20 of meer hokken, soms allemaal dezelfde, op korte afstand van elkaar te zien staan.

Merkwaardig is het wel voor een land dat bekend staat als niet te welvarend en door ons gesteund moet worden, maar daar hebben de liefhebbers geen boodschap aan.

Kent men in West Europa Rosmalen, Houten, Dortmund, Kassel, Oostende en Blackpool, ook de Portugezen hebben hun Nationale duivendagen maar anders dan hier kiest men steeds voor een andere locatie. Kwestie van elke streek aan de beurt te laten komen.

Dit jaar viel op 15 januari de eer te beurt aan Tavira, een schilderachtig plaatsje in, jawel de Algarve.

Ik had het genoegen daar aanwezig te zijn. Algarve trekt me meer dan andere oorden in de zon waar je struikelt over schoenpoetsers, handelaars in fout goud, 'lichte' dames, taxi-maffiosi, prutsers, aandachttrekkers, lotenverkopers en bedelaars.  

 

PERFECTE ORGANISATIE

De organisatie was bij het perfecte af.

De show vond plaats in drie enorme hallen aan de rand van de stad, tegen de autobaan.

Veel verschil met hier was er niet maar alles was goed geordend en vooral netjes.

Ik kreeg niet het idee dat de standhouders tevreden waren behalve de verkopers van medicijnen.

Want vlieg je hier de bak in als je betrapt wordt op de verkoop van Ronadizole, Chloramphenicol enzovoorts, daar vlogen antibiotica vlogen over de toonbank.

Standhouders die duiven wilden verkopen deden slechte zaken, ondanks de onvermijdelijke stamkaarten van hier tot ginder.

Zijn in Engeland vooral Nederlandse duiven populair, in Portugal kom je bijna alleen Belgische 'rassen' tegen.

De Vandenabeeleduiven lijken het meest populair.

Wie wel goed zaken deed was Andre Roodhooft met, vermoed ik, duiven van het kweekstation.

En het moet gezegd, dat waren ook 'ferme duiven' en betaalbaar.

Van heel Portugal waren ze toegekomen, velen met speciale bussen, de heren Rui (voorzitter Algarve) en dr. Tereso, president van de FCI (alle duivenbonden samen) hadden weer voortreffelijk werk geleverd.

Waarom verliest men daar geen leden en waarom zijn er zoveel jongere liefhebbers waren vragen die zich opdrongen.

 

ALLES GRATIS

Opvallend is dat niemand daar een cent in rekening brengt voor al het werk dat duivensport met zich meebrengt.

Inmanders, rekenaars, bestuurders enzovoorts doen alles gratis.

Een salarispost zoals bij de NPO en KBDB kent men er dus niet.

Ook de toegang tot de exhibitie gratis was. In Nederland moet entree betaald worden en' nog moet er geld bij.

Snappe wie het kan.

 

SPEL

Men speelt in reeksen.

7 Vitessevluchten.

7 Halve fondvluchten en

7 Fondvluchten.

Met jonge duiven wordt niet gespeeld. Die worden als jaarling ingezet, zonder enige voorafrichting.

21 Vluchten vindt men welletjes, daar nog een aantal vluchten voor jongen aan toevoegen teveel van het goede.

Heel wat anders dus dan onze overladen vliegprogramma's.

Wel leidt hun vliegprogramma wel tot enige frustratie met betrekking tot Olympiaduiven. Die kunnen niet de prestaties voorleggen of punten krijgen zoals duiven hier omdat er maar een beperkt aantal keren mee gespeeld kan worden.

Het leidt er wel toe dat men (heel soms) concoursen heeft met enorme aantallen duiven, tot wel 50.000.

Dat komt uiteraard ook door al die jaarlingen die nog geleerd moeten worden.

Wat gelijke kansen betreft is de toestand overigens ook bij ons verre van ideaal.

 

HIER

In Belgie zit men met de enorme verschillen in aantallen duiven.

In sommige samenspelen heeft men gewoon geen kans voor een Olympiadeduif of Nationale Asduif vanwege te weinig duiven in concours.

Een oplossing zou zijn minder vluchten.

Twee vitessevluchten en 2 of zelfs 3 vluchten van 700 tot 900 kilometer in een weekend benadert niet eens het niveau van de belachelijkheid in een sport die achteruit gaat.

Straks zal men wel moeten saneren (minder vluchten) maar ik vrees dat dan al veel kwaad is geschied.

In Nederland is het dienaangaande ook een rommeltje.

In de ene streek stopt het spel met oude eind juni, elders kan men tot half september spelen. Dus van gelijke kansen met betrekking tot Nationale Asduiven en Olympiadeduiven is ook daar geen sprake.

 

RADIO

Waar ik van opkeek was dat er ook een radio station was dat een dag per week volledig gewijd was aan duivensport.

Op vliegdagen wordt daarop verslag gemaakt van het weer en de aankomsten en snelheden.

Het verbaasde me steeds minder dat duivensport daar nog bloeit.

 

LIMIET

Men is er goed op de hoogte van het duivengebeuren hier.

Zo stond Pedro Lopez al bij Verreckt Arien op de stoep toen die hier nog amper bekend was en ook de gekende oogarts dr. Madeirra volgt alles hier op de voet.

Verder, ik wees daar al op, kan men niet met een onbeperkt aantal duiven op dezelfde naam spelen.

Men kan maximum 30 duiven inzetten, worden het er meer dan wordt dat 'team 2' of, als je meer dan 60 duiven wil spelen (dat zijn er overigens zeer weinig) 'team 3'.

Als je ziet hoe de sport er leeft ontkom je niet aan de indruk dat men daar dingen toch beter doet dan hier; dat wij hier, toch de bakermat, veel van onze pluimen verloren door eigen schuld; hebzucht, niet willen luisteren en niet durven breken met tradities.

Maar eens zullen we wel moeten veranderen en ons aanpassen aan de gewijzigde samenleving en minder liefhebbers.

Graag of niet.

 

Dit zie je nergens ter wereld. Grond en hokken betaald door de overheid!