Ga direct naar de inhoud.

Tijden veranderen 2

Januari is de tijd van terugblikken.

Het zal wel aan mij liggen, maar ik heb dat niet zo. Als ik terug blik is dat veel verder toen alles zo veel anders was. Neem nu 1969.

We sleepten ons door een bloedhete zomer en veel stond nog te gebeuren: Internet, GSM en GPS, kijkcijfers, CD, PC, elektronisch klokken, cortisone, verduisteren, Koopman, siliconenborsten, Derwa, Bosua, Pipa, Drappa, Bomma.

Ja ik slaap tegenwoordig naast een bomma gvd. En we werden nog niet geteisterd door volstrekt debiele belspelletjes op tv.

Het zal wel weer aan mij liggen maar het zien van zulke programma's doet bij mij hele maaltijden opborrelen.

ANDERS Ik zei dus 1969. Voor jongeren een eeuwigheid terug, voor niet meer zo jongeren een zucht. Helaas behoor ik tot de 'niet meer zo jongeren' wat wel als voordeel heeft dat je hebt leren relativeren. We hadden weinig en konden weinig maar het was niet eens zo slecht. Oudjes durfden nog op straat en je kon kinderen met gerust hart alleen boodschappen laten doen. En de mensen lachten en grapten. M''r dan nu heb ik het idee. Ikzelf, nog een twintiger, was een aanstormend talent. (;-).

Wel roekeloos, argeloos en onbesuisd.

Ik kon 'lles, alle mensen mochten me graag en niemand was jaloers.

Dacht ik! Want begon in Caf' 'Mieke Pap' menig meisjeshart niet sneller te kloppen als ik binnentrad? Ik zei daar eens tegen de ober, Rooie Kees, 'een cola en geef die twee meisjes daar ook wat'.

'Welke meisjes?' vroeg hij. Men moet weten dat hij niet al te goed zag en zonder dat rode haar hadden we hem ongetwijfeld 'Schele Kees' genoemd want zo ging dat in die tijd. Het ijs was gauw gebroken. Ik haalde mijn vlotste babbel boven en spelde die meisjes enkele zo goed als oncontroleerbare leugens op de mouw. ('mijn vader is dokter, ik ben advocaat en mijn Porsche staat in de garage'). Vriendelijk lachten ze me toe. Al meteen in de koffer duiken deden we toen nog niet.

 

WEERZIEN Rooie Kees had toen al duiven en ik ook. Toen ik hem veel later weer zag hadden we het al gauw over 'de goede oude tijd'. De tijd waarin het ene duivenhok nog tegen het andere leunde. Een duif waar het beste af was schonken we toen weg, nu trachten we die naar China te transfereren. We hadden geen darmconditioners, enzymen, lookolie of conditie-mixen, wel van nature gezondere duiven. Ik noemde China.

Of er straks nog liefhebbers zijn om te kunnen verkopen naar landen als China zullen zwartkijkers zich afvragen?

Natuurlijk wel. We zijn nog niet weggevaagd, er zijn nog genoeg lichtpuntjes.
LICHTPUNTJES. Zo was ik in december in Zwaagwesteinde.

De ambiance onder de liefhebbers daar is hartverwarmend.

In een straal van amper 5 kilometer spelen nog zo'n 120 liefhebbers en daar vallen er geen af. De gemiddelde leeftijd schat ik zo'n 20 jaar jonger dan elders.

Waarom heeft duivensport daar nog wel aantrekkingskracht?

Het is vooral de onderlinge sfeer, de vriendschap, elkaar helpen ook.

En jonge gasten aan het roer.

Uiteraard waren 20-ers en 30-ers ook daar ver in de minderheid maar moeten we het van hen hebben? We moeten gewoon eens accepteren dat duivensport geen typische sport is voor jongelui. Die willen studeren, uitgaan, een 'lief' zoeken, carri're maken. Belangrijk is wel dat ze aan duivensport geproefd hebben.

Als ze 'gesetteld' zijn worden het misschien alsnog liefhebbers.

Want duivensport heeft wel degelijk veel te bieden.

Zo was in mijn club aanvankelijk veel weerstand tegen elektronisch klokken maar al gauw deden ze dat allemaal en dat zegt iets. Men moet er immers voor in de beurs en dat doe je niet voor iets waarin je niet gelooft of waarvan je niet houdt! Wat de komende weken ook belangrijk is zijn vergaderingen.

 

VERGADERINGEN - Ga er naar toe en wees op tijd. - Vergaderingen zelf dienen ook op tijd te beginnen. Uit respect voor de bezoekers. - Accepteer het principe dat de meerderheid beslist, ook al is hun mening een andere dan de jouwe. - Als men er niet was heeft men nadien geen recht te klagen over genomen beslissingen. - Luister, onderbreek niet steeds en probeer te begrijpen waar'm anderen anders denken. - Waardeer het werk van de werkers en geef complimenten voor goede initiatieven. Duivensport heeft behoefte aan 'goede initiatieven' en mensen zijn gevoelig voor complimenten. - Doe niet mee aan roddel. Luister niet naar wat iemand zegt over wat iemand zegt. Helaas is het vaak zo dat je best luistert naar mensen die alleen over zichzelf praten. Dan hoor je tenminste niets dan goeds. - Zeg hetzelfde na de vergadering als tijdens.
NIET VERLOREN Duivensport kwam niet ongeschonden uit vervlogen jaren en hoezeer en hoe snel die verder achteruit gaat hebben we voor een deel in eigen hand!

Besef dat met hoe minder we zijn hoe meer we elkaar nodig hebben. Het is in onze sport te vaak 'ik en mij' in plaats van 'we en ons'. Als je ziet met hoe velen we in 2000 waren, in 1990, in 1980 en in 1970 en je ziet hoe veel minder ringen er nu verkocht worden dan maakten we fouten, gingen niet mee.

Toch zijn er nog te veel liefhebbers die gek zijn van duiven om in een snelle ondergang te geloven.

Waar de sport achteruit keldert zou men eens in de spiegel moeten kijken. Of een ritje maken naar Zwaagwesteinde (Friesland).

'Rooie Kees' had vroeger voor duiven amper tijd, nu is het omgekeerd.

Hij geniet van zijn hobby, vooral op zaterdagen voordat de duiven worden verwacht.

En als dan de eerste duiven vallen geniet hij dubbel.

 

U OOK?

Wilt U ook nog lang plezier hebben van Uw duiven en lekker met duiven spelen?

Dan is het belangrijk dat je er anderen bij houdt en daar kan je zelf iets aan doen.

Een opbeurend woordje, een compliment, een koppel eitjes, een beetje advies, hulp bij het (ver)bouwen van een hok kunnen wonderen doen.

Roddel, afbraak, leedvermaak is het laatste waarop mede-liefhebbers zitten te wachten.

Zo zijn er mensen die na elke slechte vlucht jammeren 'ik steek het kot in brand, wat een rot hobby'.

Zo klagen ze al 10 jaar maar ze blijven wel meespelen.

Ondertussen haken anderen wel af door hun negativisme.

Wat mij betreft moeten die rotte appels zelf maar meteen stoppen.

Het zal anderen er bij houden.

Van bovenaf (KBDB, NPO, schrijvers of andere natuurrampen) kan je weinig verwachten.

Het moet goed zitten aan de basis, in de clubs dus.

Zoals in Zwaagwesteinde.