Na en voor
Vlak na en vlak voor
Nu de kweek er zo'n beetje op zit gaan we gauw weer vliegen.
En over de kweek hoor je elk jaar dezelfde liedjes.
De een heeft van 30 koppels binnen 10 dagen 60 eieren en later 60 jongen.
Anderen daarentegen hebben minder geluk.
- Duiven kwamen traag met eieren.
- Die wilden niet paren of leggen.
- Eieren van de beste onbevrucht.
- Eieren of jongen, steeds van de beste ('), kapot gevochten.
Ik ben bij degenen bij wie het nooit supervlot gaat met dit verschil dat ik niet klaag.
Ik vind het er bij horen zoals in elke sport.
Alle duiven na 10 dagen op eieren?
Dienaangaande ben ik een prutser eerste klas. Ik ben al blij als mijn duiven na 16 dagen BIJNA allemaal eieren hebben.
Een koppel dat niet wil paren, eieren kapot gevochten enzovoorts?
Ik zit er niet meer mee en calculeer die zaken in.
OORZAAK
Het raakt me ook minder omdat dezelfde liefhebbers bij wie in de winter alles zo probleemloos verloopt er in de zomer soms niets van bakken terwijl het dan bij mij meestal wel mee valt.
Hoe de kweek verloopt is uiteraard een kwestie van conditie en die heeft alles met het hokklimaat te maken.
Mijn hokken zijn in de winter minder goed maar worden dat later wel.
Ik heb ook kwekers elders zitten en daar gaat het altijd vlotter.
De duiven komen er eerder met eieren, maar het grootste verschil is de tweede leg.
Bij mij gebeurt het dat duiven pas terug met eieren komen als de jongen gespeend zijn, daar hebben velen 2 weken eerder gelegd, als de jongen ruim 2 weken oud zijn.
Ook gebeurt het dat duiven die hier niet leggen of bevruchten dat op dat ander hok probleemloos doen.
VITAMINES?
Voor de kweek moet je duiven extra vitamines geven en kuren tegen alle mogelijke ziektes adviseert een Nederlands dierenarts.
Vooral Duitsers vragen soms of ik het meen als ik zeg niet in vitamines te geloven.
Natuurlijk meen ik dat.
En als ik er aan toevoeg dat ik al jaren niet meer tegen geel kuur geloven ze me helemaal niet. Vanwaar mijn twijfels over vitamines?
Ik zag nog nooit enige verbetering van vorm of prestaties na het toedienen ervan en' ik ken te veel liefhebbers die enorm presteren en evenmin vitamines geven.
Als je er mee overdrijft doe je mogelijk meer kwaad dan goed.
Aanleiding tot dit artikel was trouwens een gesprek met een Duitser.
DUITSER
Diens kweek was weer maar eens half mislukt en toch gaf hij zijn duiven alle dagen vitamines.
Tegelijk klaagde hij dat duivensport zo duur was geworden en hij er aan dacht te stoppen omdat zijn pensioentje niet toereikend was voor zo'n dure sport.
'Vergeet die vitamines en andere troep, houdt minder duiven en je zal merken dat jezelf de sport nodeloos duur maakt' zei ik, er aan toevoegend 'en mogelijk ga je zelfs beter spelen'.
Maar medicijnen en bijproducten zitten er bij vele Duitsers zo diep in dat je het er nooit meer uit krijgt.
Met velen heb ik echt medelijden.
Ze leven zuinig maar gepakt en gezakt met dure rommel komen ze terug van duivendagen. En (sommige) dierenartsen en handelaars in luchtkastelen hun zakken maar vullen.
OPLOSSING?
Als je de oorzaak van een minder vlotte kweek weet, meestal het hokklimaat dus, is een en ander ook simpel te verhelpen.
Verwarmen en lampen aan die fel verlichten, voorlichten en blijven lichten en je zal je tweede ronde twee weken eerder kunnen spenen.
Vooral de tweede leg is een graadmeter, als die te lang op zich laat wachten is de vorm er niet.
Maar ik houd zaken liefst zo natuurlijk mogelijk. Dat de duiven trager met eieren komen neem ik voor lief en ik richt mijn hoop op vorm als er gevlogen wordt.
Vooral met verwarmen in de winter betaal je later vaak een prijs.
ROEMEEN
Zo was ik eens met Carlo, Sylvere en anderen in januari op de hokken van een Roemeen.
De duiven broedden en hun conditie was adembenemend.
Waarom was simpel. Terwijl bij mij de duiven zich met opgetrokken veren in een open voliere zaten te wapenen tegen de kou zaten die van hem op dichte flink verwarmde hokken.
Dat was dus bij de vliegduiven.
Hij vroeg wat we van de conditie vonden.
'Kan niet beter' zeiden we, we meenden het, maar ik dacht er het mijne van.
'Die man zou zich nog tegenkomen' en dat was ook zo.
Stokoude duiven zet je misschien beter op een warm hok maar dat is me te veel moeite.
ANDER VERSCHIL
Als ik dit schrijf, eind februari, vliegen en ruien de jongen bij de een als gekken, bij de ander vliegen ze geen meter en valt er geen dons.
Het heeft uiteraard weer alles met gezondheid te maken maar helemaal snappen doe ik het niet.
Zelf heb ik jaren dat ze eind februari kaal zitten en trainen om bang van te worden terwijl ze andere jaren zelfs als ze 10 weken oud zijn weigeren een meter te vliegen.
Zelfde hok, zelfde voer, zelfde begeleiding.
Als iemand me vraagt waar ik het meest van houdt; vrouwen of wijn heb ik wel een antwoord:
Hangt af van de leeftijd.
En als men vraagt of niet willen vliegen van jongen nu duidt op een slecht seizoen straks weet ik ook wat te zeggen:
Dat heeft weinig te betekenen. Later kunnen ze zich herpakken en presteren zonder dat je iets speciaals gedaan hebt.
FOUT
De fout die velen maken is dat ze 'geen vorm' verwarren met ziek zijn.
Maar' er is veel tussen vorm, gezond, gewoon, geen vorm, niet gezond en ziek.
Als er geen vorm is past geduld of wachten op ander weer.
Of je moet je hok onderhanden nemen.
Antibiotica zijn er om zieke duiven te genezen en niet om vorm op te wekken, zo simpel lijkt me dat.
Met mensen is het niet anders.
Als die zich niet goed voelen krijgen ze ook geen antibiotica voorgeschreven.
Waar ik wel van overtuigd ben is dat de rol van het hok(klimaat) door velen enorm wordt onderschat. Vooral in de winter.
Zag ik dus nog nooit vorm komen na het toedienen van vitamines, des te meer gebeurde dat als het droger en winderiger weer werd.
Goede hokken zijn er in velerlei soorten maar een ding hebben ze allemaal gemeen: Ze zijn DROOG!
Met stro op de hokken hoef je geen duiven te zien om te beoordelen of die vorm hebben. Het stro moet je horen 'knappen' als je er over loopt!
Vanwege' je weet wel.