Ga direct naar de inhoud.

Sluipmoordenaars

Sluipmoorderdaars?

 

Zo af en toe loop je op korte tijd verschillende goede liefhebbers tegen het lijf en dat gebeurde mij onlangs weer.

En merkwaardig was dat steeds hetzelfde onderwerp ter sprake kwam:

Wel of niet kuren tegen paratyfus en wel of niet enten.

Het was oktober, ikzelf had juist een twaalfdaagse kuur be'indigd dus men begrijpt dat ik voor een kuur ben.

Of ik er juist aan deed?

Ik doe het al vele jaren en zou dat niet doen als ik er niet in geloofde.

 

WAAROM ZOU IK?

Maar niet iedereen denkt er zo over.

'Mijn duiven zijn kerngezond, waarom zou ik kuren?' zei een Zuid Hollands kampioen.

Die gedachtegang sluit aan bij die van de Belgische dierenarts Marien, niet alleen een kundige dierenarts maar ook iemand die met duiven speelt als weinig andere.

Die is dus ook tegen kuren terwijl diens collegae De Weerd en Van der Sluis dan weer voor zijn.

Wel zei ik tegen de Zuid Hollandse kampioen dat duiven gezond kunnen lijken maar toch smetstofdrager zijn en daarom een voortdurende bron van gevaar.

Dienaangaande zal het voorbeeld van een zuiderbuur me altijd bij blijven.

Ondanks talloze kuren stak na een kortstondige verbetering de kwaal steeds weer de kop op.

Paratyfus?

Het woord alleen al bezorgde hem haaruitval tot hij het niet meer aankon, bijna al zijn duiven opruimde en wat bleef liet hij onderzoeken.

En wat bleek?

Een oude rakker van 7 jaar was na al die kuren NOG besmet terwijl die er voortreffelijk uitzag, ooit goed had gepresteerd en gezonde kweek gaf.

Op advies van de dierenarts werd hij toch maar van het hok verwijderd en' de man kende nooit problemen meer.

Dat was dus zo'n smetstofdrager.

 

DAT KAN

Het verraderlijke aan die duif was dus dat die zo gezond leek.

Hij was de laatste die je er van zou verdenken andere letterlijk te verzieken.

Daarom dat sommige dierenartsen salmonellabacteri'n sluipmoordenaars noemen.

Je kan ze door een kuur een kaakslag toedienen maar sommige stammen zijn zo hardnekkig dat ze opstaan en terugslaan.

Verschil tussen anderen en mij is ook dat ik graag duiven bijhaal.

Die komen veelal eerst op een ander hok maar daar kom je ook bij en bacteri'n kunnen zich verspreiden via je schoeisel of kleren.

Dokter H de Weerd beweert dat onderzoeken uitwezen dat tot een kwart van alle duiven salmonella hebben. Daarom hoeven die dus niet waarneembaar ziek te zijn maar ze vormen wel een voortdurend gevaar.

En als waar is wat hij zegt (een kwart besmet) maak ik me niet wijs dat die pakweg 60 duiven van mij allemaal 'kiemvrij' zijn. Het is ook daarom dat ik geen risico neem en kuur.

 

WAARMEE EN HOE LANG?

Vroeger had je Altabactine.

Ik vond het goud.

Als je dat enkele dagen gaf, op welk tijdstip in het jaar deed er niet toe, zag je de conditie van de duiven spectaculair stijgen.

Dat is helaas uit de handel maar gelukkig is het voor een beetje dierenarts een koud kunstje iets samen te stellen dat ongeveer het zelfde is.

Verder zijn er verschillende producten in de handel om paratyfus te bestrijden wat de mogelijkheid biedt af te wisselen.

Punt is namelijk dat paratyfus complex is en er veel ziektestammen zijn waarvan de meeste, als je afwisselt, aan de beurt komen.

Hoe lang kuren?

Zeker niet te kort!

Zo was er eens die 'wonderpil' die je maar eenmalig op hoefde steken.

Die pil verdween even snel als die gekomen was vanwege prul en niets anders.

Met een enkel pilletje of een eendaagse kuur krijg je bijna geen enkele ziekte onder controle.

 

ENTEN?

En enten dan?

Hierover zijn de meningen sterk verdeeld.

Zowel onder de kampioenen die ik sprak als onder dierenartsen.

De meeste Duitse dierenartsen bevelen het aan.

Ik ben tegen, dat is niet wetenschappelijk onderbouwd maar ik heb al te veel ellende gezien na zo'n enting, vooral als niet vooraf werd gekuurd.

Ook enten vlak voor het koppelen is vragen om heel grote problemen.

Zo zat ik in de 80-er jaren zelf tot over mijn oren in de zorgen, de naam van het probleem was 'paratyfus'.

Er werd hulp ingeroepen, de duiven kregen een kuur en werden nadien twee maal ge'nt met een tussenpoos van drie weken.

De tweede enting gebeurde half november en de wetenschapper van dienst had me geadviseerd minstens een maand te wachten met koppelen.

Na de entingen stuikten de duiven helemaal ineen maar herstelden zo snel dat ik de raad van de wetenschapper in de wind sloeg en kort na de tweede enting koppelde.

En dat heb ik geweten; de kweek flopte volledig.

Gelukkig was er voldoende tijd om alsnog jongen te fokken en nog gelukkiger was dat dezelfde duiven die zo ziek waren geweest en er vervolgens niets van terecht brachten met de kweek later presteerden als nooit tevoren.

 

VERKEERD

Wat velen wel eens willen vergeten is ook dat je alleen duiven mag enten die kerngezond zijn wat ook geldt voor paramyxo en pokken.

Alleen gezonde duiven zullen na enting weerstand op bouwen en door een kuur v''r je ent bereik je dat veel ziekteverwekkers worden ge'limineerd.

Bij echte problemen zou je na een kuur dus 2 keer moeten enten beweren sommige specialisten zoals ik in de 80-er jaren deed.

Hier past echter de kanttekening dat de huidige medicijnen beter zijn maar de ziekteverwekkers ook sterker.

 

INTERESSANT

Wat betreft enten zonder voorafgaande kuur hoorde ik een interessante anekdote van H.

Jaren terug presteerden diens duiven zo rotslecht dat hij vreesde dat ze paratyfus onder de leden hadden.

'We zullen het gauw weten' zei zijn zoon die dierenarts is. 'We geven ze een spuitje.'

Aldus gedaan en nadien vielen ze om van ellende.

Nu wisten ze het zeker: paratyfus.

Duiven die daar aan lijden kunnen dat spuitje kennelijk niet hebben, vandaar die kuur vooraf.

 

GELIJK?

Of je in het najaar wel kan kuren?

Dan ruien duiven toch en moet je daar met medicijnen toch afblijven?

Gelukkige bijkomstigheid van medicijnen tegen paratyfus is dat die de rui niet nadelig be'nvloeden.

Alleen oppassen met Baytrill.

Heeft dierenarts Marien, die tegen blind kuren is, gelijk of diens collegae die voor kuren zijn.

Ik weet het niet maar neem geen risico en kuur.

En geen mens die me navolgde heeft dat ooit berouwd.

Heeft dit schrijven U aan het twijfelen gebracht?

Dat is geen probleem.

Een echt probleem heb je pas als je geen twijfels meer hebt en denkt alles te weten.

Dat probleem heb ik dus niet.

 

 

 

 

 

 

' Ad Schaerlaeckens