Ga direct naar de inhoud.

Een ander forum

Stewardessen, een dierenarts en ik

 

Het forum was in Duitsland.

Een dierenarts en ik waren uitgenodigd om over duiven en duivensport te praten en vragen van liefhebbers te beantwoorden.

Ik heb er in nogal veel gezeten, de meeste al kompleet vergeten, maar deze vergeet ik nooit.

Al was het maar vanwege de reis.

 

REIS

Omdat ik een aangeboren afkeer heb voor auto rijden werd gekozen voor 'de vlieger' en dat heb ik geweten.

Dat was zo'n Russisch vliegtuig.

Een met piloten die zo bezopen zijn als een Zwitser omdat ze meer wodka gebruiken dan het vliegtuig kerosine en schroeven en bouten die van de romp vliegen telkens wanneer het in een luchtzak komt.

Zo erg was het niet maar toch.

De stoelen hingen los, de verlichting deed het niet, de maaltijden waren niet te verteren en de stewardessen waren helemaal een ramp.

Minstens de helft was zo lesbisch als het maar zijn kon.

Dat zag je overduidelijk aan de glans in de ogen waarmee ze elkaar aankeken.

Dat sommigen iets met elkaar hadden stond buiten twijfel en ik vond het ook redelijk logisch als je zo afzichtelijk lelijk bent.

Naar mij keken ze met een blik vol haat die ik met een blik vol haat beantwoordde.

Bij het opstijgen liep het al mis.

Beneveld door de drank, een scheet latend, viel zo'n type op de stoel naast me.

Getver.

'Heb ik je aangeboden hier te gaan zitten?' vroeg ik.

'Heb ik je gevraagd om met ons te vliegen?' antwoordde het mormel.

Maar het forum maakte veel goed.

 

ANDERS

Vooraf was er een persbijeenkomst en wat opviel was het wederzijds respect.

Geen verkeerd woord over 'de concurrentie' of schrijvers in een ander duivenblad.

Dat is hier wel eens anders.

Bepaalde mensen die menen te moeten schrijven houden collegae scherp in het oog om die onderuit te halen wanneer ze kunnen.

Duitsers doen dat niet.

Te beschaafd, te fatsoenlijk en meer hersens waarschijnlijk.

Al voor het forum begon zat de tent vol en moesten stoelen worden bijgehaald.

We waren maar met zijn twee maar met een dierenarts er bij is dat geen probleem, zeker niet in Duitsland waar de interesse van de liefhebbers voornamelijk uit gaat naar medicijnen en bijproducten. En ras uiteraard.

Ik geloof meer in goede duiven op goede hokken dus kon ik er weinig doen en had ik weinig te zeggen.

Toch werd het een meevaller.

 

ONVERBETERLIJK

Ik kreeg als eerste het woord.

Omdat ik het verst had moeten reizen?

Om te zien of ik zenuwen had of hoe armetierig mijn kennis van de Duitse taal was?

Of gewoon uit beleefdheid?

Ik houd het maar op het laatste en begon te vertellen. Zei dat ik weinig van duiven ken (en dat meende ik uit de grond van mijn hart) maar dat me wel grote verschillen opvielen tussen liefhebbers daar en hier.

Als Duitsers je vragen stellen weet je op voorhand welke dat zijn.

'Welche Rasse haben Sie?' en 'Welche Medicine geben Sie?'

Ik zei dat 'ras' me niet interesseert en medicijnen er zijn om zieke duiven te genezen, niet om duiven harder te doen vliegen.

De toehoorders knikten instemmend:

'Herr Sjarlakens sagt die Wahrheit, wir geben zuviel Medicine' (of zoiets).

De kop was er af en twee uur werd over bijna niets anders gepraat dan' jawel medicijnen en ziektes.

Omdat de dokter van dienst me een bekwaam iemand leek maakte ik wat notities.

 

PARATYFUS

Bij iemand kregen de duiven paratyfus nadat een clubgenoot daartegen ge'nt had.

Hij vermoedde dat dat met levende entstof gebeurde en omdat de duiven in dezelfde manden vervoerd werden vroeg hij zich af of enten door de een gevaar oplevert voor de duiven van de ander.

De medicijnman beweerde van niet.

Wel wees hij er op dat ge'nte OGENSCHIJNLIJK GEZONDE duiven smetstofdrager kunnen zijn (soms voor de rest van hun leven) en derhalve een voortdurende bron van gevaar voor de hele kolonie.

Ook wees hij op het gevaar van muizen en ratten. Die moeten van een duivenhok geweerd worden of je vraagt om problemen.

 

ZELF

Op eigen hok kreeg ik ook ooit te maken met paratyfus en.. dat was ook toen muizen een plaag waren.

Echt vreemd is dat niet.

Muizen zijn beweeglijk en poepen hun met bacteri'n besmette poepjes waar ze die poepen kunnen.

Ook op het voer.

Een perfectere wijze om de bacterie te verspreiden is amper denkbaar.

Wat je moet doen is die muizen elimineren en er vooral voor zorgen dat ze nergens bij voer kunnen, daarmee houd je ze weg.

Daarom dat 'volle bak' voeren niet zonder risico is.

 

ADENO

De kwaal van deze tijd is ook daar 'de jonge duivenziekte'.

Helaas hoef ik daar geen tekening bij te maken omdat velen van ons er ook mee te maken kregen. Spreken wij van Adeno/coli, daar heette het Adeno met circo virose.

Wat je kan doen om het te voorkomen was een vraag die de zaal tot stilte bracht.

Het antwoord was kort en bondig: 'niets!'

Als je Adeno op bezoek krijgt heb je pech en het heeft niets met hygi'ne te maken. Al maak je je hokken elk uur schoon dan nog kan het toeslaan. Medicijnen om het voor te blijven zijn er niet en door die toe te dienen aan gezonde duiven doe je meer kwaad dan goed.

De 'wetenschapper' was ook tegenstander van eendaagse kuurtjes na een vlucht. Als duiven niets mankeren hebben die geen zin, als ze wel iets mankeren maak je ze op een dag niet beter.

 

GEEL

Ook wees hij nadrukkelijk op 'het gele gevaar'.

Individueel drinken geven vermindert het besmettingsgevaar enorm.

Tricho werd voor velen zo'n probleem vanwege 'too little too short'.

Ofwel, velen onder ons kuurden jaren lang te licht en te kort.

Zo was met Ronidazole 10 % een gram per liter de norm, nu wordt het dubbele aanbevolen.

In de winter kuren is bijna zinloos omdat duiven dan amper drinken.

De expert adviseerde vier gram per kilo bevochtigd voer, zes dagen lang.

Flagyl is ook uitstekend, evenals het aloude Emtryl maar voordeel van Ronidazole is dat je het kunt geven aan duiven die jongen azen en je niet gauw over doseert.

Emtryl werkte sneller maar lette qua dosis erg nauw. Een beetje teveel of een beetje te veel drinken en je had problemen.

 

APPLAUS

Mij werd nog gevraagd welke dierenartsen ik de beste vond.

Ik zei het niet te weten maar wel naar welke je zeker NIET moet gaan.

Dat zijn dierenartsen die werken met schema's.

Men kent dat wel; zonder voorafgaand onderzoek om de zoveel tijd kuren tegen tricho, wormen, coccidioses, 'de koppen'.

'Je eerste zorg moet zijn duiven te hebben met weerstand' zei ik.

Iemand begon voorzichtig te applaudisseren.

Het was de dierenarts.

Ik had de schat willen kussen maar val niet op mannen.

Evenmin als die stewardessen.