Wat ook telt (07-03-2021)

Ook van belang

Presteren daar gaat het bij de meeste toch om in duivensport. Heb daar zelf ook veel voor gedaan en ook gelaten. Zo wil je niet weten hoeveel ‘trucjes’ werden toegepast, allemaal met dat ene doel: Het uiterst mogelijke rendement uit de duiven halen. Wat zoal gedaan werd?
- Een andere doffer in de bak van een weduwnaar gezet.
- De schotels van broedende duiven dichter tegen elkaar geschoven.
- In kunsteieren deed ik steentjes of een insect zodat het leek of er leven in zat.
- Zelfs heb ik spiegels in broedbakken geplaatst zodat de duif die daar huisde zich bedreigd zou voelen.
- En nog zo veel meer. Als snotneus al leerde ik veel van die 'trucjes' van halfdronken liefhebbers in rokerige kroegen. Sommigen geloofden zelf heilig in wat ze beweerden, anderen wilden alleen maar gewichtig doen.

MISLUKT
Maar helaas, zelden had het effect.
Toen ik een spiegel in een broedbak plaatste werd de duif die daar woonde niet nijdig op het eigen spiegelbeeld zoals me was wijsgemaakt, integendeel die dreigde van het nest te lopen. En keek me aan alsof ze wilde zeggen ‘'heb jij niet wat rust nodig, maat?’ Door die ‘trucs’ lukte het me zelfs steengoede duiven hun prijs te doen missen en daarom ging ik een beetje die kampioen geloven die altijd zegt:
‘In motivatie geloof ik niet. Voor mij tellen maar twee zaken. Ze hebben vorm of geen vorm, ze kunnen het of ze kunnen het niet. De rest is zever.'
De man speelt goed, ik heb hem nooit op een leugen kunnen betrappen en van zulke leer je meer dan van halfdronken liefhebbers in rokerige kroegen. Of van mensen die gewichtig willen doen.

BELANGRIJK
We schrijven het vaker, het territorium heeft een enorme invloed op het welzijn, dus ook vorm en dus prestaties. In natuurfilms zie je hoe dieren zich doodvechten om dat te verdedigen. Wat dat betreft zijn het net mensen, die moorden elkaar ook uit om een lap grond. Zo was het vroeger (Ceasar, Napoleon, Hitler, Saddam Hoessein) en zo is het nog.
Als het eigen territorium zo belangrijk is spreekt voor zich dat je dat best aangenaam en leefbaar maakt. Dat doen mensen met hun huizen, banken met het bankgebouw, onderwijzers met hun klaslokaal.
Met een duivenhok is het niet anders. Een aangename omgeving waar duiven goede aard hebben zal doorgaans meer effect hebben dan trucjes omdat vorm van de ene dag op de andere een illusie is. De dag van inmanden ‘gekke’ dingen doen? Het levert zelden iets op.

NOOIT VERGETEN
Maar je kan wel degelijk iets doen. Zo herinner ik me nog die Limburger die me had uitgenodigd eens naar de duiven te komen zien. Hij speelde enorm en van mensen die ‘enorm’ spelen kun je leren.
Op het hok van de weduwnaars vroeg hij 'valt je niets op?'
Maar hoe ik ook mijn best deed, mij viel niets op.
'Tel de duiven eens' zei hij toen. Ik telde en kwam aan dertien.
'En nu de bakken' zei hij.
Die hoefde ik niet te tellen. ‘Twaalf' dat zag je zo.
'Dat is mijn geheim' lachte de man.
'Natuurlijk moet je goede hebben maar een dertiende duif op een hok met twaalf bakken kan wonderen doen.' En ik nam hem serieus.

ZIJN IDEE
Hij voert de duiven afzonderlijk, zo’n 'losse' doffer wil ook eten en zal bij elke voerbeurt een of andere bak invliegen. De ‘feitelijke bewoner’ wordt zo’n indringer natuurlijk kots beu en zal constant op zijn qui-vive zijn. Mogelijk wordt vorm op gewekt en zal zo’n duif zich meer gemotiveerd huiswaarts spoeden uit haat voor die indringer dan liefde voor de duivin.
Zo'n overtollige doffer is ook bruikbaar als de duiven op reis zijn.
Dan kun je een bak openen waarin je hem even 'laat aarden'.
Twee duiven die er beide ‘op vertrouwen’ dat een bepaalde stek de hunne is kan de vlam in de pan doen slaan. Zelfs bij een heel hok. Alles wel goed onder controle houden. Want het is bekend dat het met een duif die goed op zijn falie heeft gehad en de eigen bak is uitgevochten veelal is afgelopen.

BAKKEN LEEG
Ook lege bakken op een hok voor weduwnaars is handig. Je kan die soms openen en twee doffers ‘het idee geven’ dat zij daar baas zijn. Wel weer oppassen dus, je moet er bij zijn en duiven bij toerbeurt op sluiten. En opnieuw: Tijdig mee beginnen.
Je kunt er enorm succes mee hebben maar ook hopeloos op de bek gaan. Maar... groeien de mooiste orchideeën ook niet aan de rand van de ravijn?

L-VORM EN SCHABJES
Op een duivenhok mag gerust wat leven zijn, of zeg maar rivaliteit. Daarom is broedbakken in L Vorm prima of beter nog tegenover elkaar zoals bij Verkerk en de Bruijn. Af en toe schabjes aanbrengen of verwijderen kan ook zorgen voor meer leven in de brouwerij. Tijdelijk een schabje aanbrengen dicht tegen de broedbak kan een dubbel effect hebben. De ene duif wil zich die extra plaats toe eigenen, de andere voelt zich bedreigd. Als je niet te vroeg begint kan je door zo’n ‘dertiende duif’, extra schabbetjes, het openzetten van lege broedbakken, broedbakken in 'L-vorm' het vuur mogelijk ook langer doen branden.

ROOSTERS
Een aantal jaren terug werden roosters in de hokken mode. Begrijpelijk. De talrijke dagelijkse uren die sommigen menen aan duiven te moeten besteden kunnen zo'n belasting vormen dat men het niet meer op kan brengen en stopt.
Roosters bespaart een hoop werk maar er zijn roosters en roosters.
Mijn eerste waren van ijzer.
Ik was er niet tevreden over. Jongen hebben er weinig aard op, die zullen zich er niet ontspannen op neer vleien en bevorderen niet het bouwen van nesten. Ook pennen en staarten worden beschadigd. Er zijn ook roosters van kunststof (licht en zuiver), die zijn veel beter, en houten roosters. Die zijn ook bruikbaar, maar ik heb het idee dat roosters op vlieghokken een beetje uit de mode raken.

AFSTAND
Andre Roodhooft heeft roosters bijna tot studie verheven. Hij kwam tot de bevinding dat houten roosters beter zijn maar de opening tussen de latten wel nauw let. Zijn die te klein dan valt de mest er niet door, zijn ze te breed dan wordt het lopen bemoeilijkt. Een opening van 22 millimeter leek hem de beste. Toen Voets lang geleden zo dominant was kwam ik daar geregeld. Het moet ook in de tijd geweest zijn dat Willy Daniels er goud haalde. Die heb ik er overigens nooit gezien, Karel Schellens wel. Maurice sukkelde met zijn gezondheid, kon de hokken niet poetsen en vloog met duiven op (houten) roosters heel de boel aan flarden. Gebrek aan tijd om schoon te maken hoeft dus geen belemmering te zijn om te presteren of reden duivensport vaarwel te zeggen. Zo leerde Maurice Voets in de vorige eeuw al.

Interieur hok Meirlaen en die heeft een reputatie als vakman. Duiven hebben zicht op elkaar en zijn altijd alert.