Twijfelaars (07-01-2022)

Hoewel ik zeker enige opleiding heb genoten wil ik me geen ‘schrijver’ noemen. ‘Schrijver van stukjes over duiven en duivensport’ komt meer in de buurt. En kennelijk is het lot van zulke mensen dat ze redelijk wat mails krijgen van veelal onbekenden. Daarin worden vooral wantoestanden aangekaart en ook worden sportgenoten op de korrel genomen.

Recentelijk kreeg ik meerdere mails van mensen die willen stoppen. Of was het misschien dreigen? Sommigen gaven ook aan waarom en dan merk je dat hun beeldvorming niet geleid wordt door feiten maar de eigen interpretatie. Omdat ik in de loop der jaren een redelijk goed zintuig heb ontwikkeld voor datgene dat niet geschreven of niet gezegd wordt neem ik al die mensen niet even serieus.

TE OUD?

‘Het is de leeftijd’, zeggen sommigen. Maar wat is ‘te oud?’ De een voelt zich met 60 versleten, of is dat zelfs, de ander is met 75 nog superfit. Neem Antwerpenaar Frans van Roey. Die begon, enkele jaren terug, op zijn 79^e (opnieuw) met duiven en nog met succes ook. Een mens heeft nu eenmaal niet de regie in handen van zijn eigen bestaan. Ouder mogen worden is geen vanzelfsprekendheid al sta je daar als gezond mens zelden bij stil.

Over Casper van Eyck, Nederlandse hoogleraar in de chirurgie, las ik dat hij eens twee mensen van gelijke leeftijd in behandeling had die beide leden aan dezelfde vorm van kanker. Hij achtte de kansen van beide even groot of klein. En wat gebeurde?

De een zat drie maanden later met zijn 20 jaar jongere vriendin op de Canarische eilanden, de ander was dood en begraven.

DORPSGENOTEN

Plaatsgenoot en duivenliefhebber Joost rookte nooit, dronk niet, leefde o zo gezond maar stierf desondanks veel te jong. Dorpsgenoot Charel leek een tegenpool. Kreeg op zijn 95^e een bekeuring voor te hard rijden en speelde op zijn 97^e nog met duiven. Slechts weinigen hadden hem ooit gezien zonder sigaar en elke ochtend om 10.30 u nam hij zijn eerste borrel. Tegen mensen die daar niet in mee gingen zei hij altijd: ‘Jij zult niet oud worden jongen, niets gezonder dan elke dag enkele borrels’.

Hoe oud je bent en hoe oud je je voelt kan heel erg verschillen.

TE DUUR?

Anderen vinden de sport te duur. Vele zijn gepensioneerd en dat men met een pensioentje op de kleintjes moet letten is vrij normaal, zeker in deze tijd. Maar IS duivensport ook zo duur? Helemaal niet. Die kan je wel duur maken! Gewoon minder duiven houden en minder (of geen!) geld uitgeven aan medicijnen en supplementen die duiven kunnen missen. Want geloof me, bij de voerboer is het vaak niet om aan te zien wat voor overbodige rommel mensen van de schappen pakken.

En moet je veel duiven spelen om van de wedstrijden te genieten? Ik verdenk er mensen als Jos Cools en Luc Vervoort van dat ze met hun weinige duiven evenveel genieten als veel massa inkorvers. Of meer! De aankomst van èèn duif kan evenveel voldoening geven als een heel leger dat tegelijk boven het hok hangt.

MEGA HOKKEN

Mensen stoppen vanwege zgn. mega hokken. Ze zijn het zat met ongelijke wapens te strijden. Zeggen ze. Mensen met minder duiven moeten de knop eens omdraaien als ze uitslagen lezen. Niet op die ene naam letten die zo dominant aanwezig is, maar resultaten door hun eigen bril bekijken en in eigen voordeel interpreteren. Want beste ‘kleinere liefhebber:’ Als zo’n mega hok 30 duiven op de uitslag heeft als jij er 4 hebt, deed jij beter als je 7 duiven mee had en die ‘grote’ 70.

RIJDEN

Sommigen beweren dat ze ontmoedigd worden omdat je goed spelen kan vergeten als je niet veel met de (jonge) duiven rijdt. Om zo vaak met duiven de weg op te gaan voelen ze zich te oud, te moe of te lui. Maar is dat vele rijden echt noodzaak om succesvol te zijn?

Zopas is Henri Menten gestorven. Met jonge duiven waren er weinig betere in België. Henri was al even in de 80 en reed nooit. Charel Boeckx destijds evenmin. Door veelvuldig rijden ben je zeker de eerste vluchten bevoordeeld. Maar blijft dat zo als de afstanden oplopen?

W de Bruijn geloofde er ook een tijdje in. Hij heeft er veel voor over om te winnen, dus reed hij bijna dagelijks, maar is al vele jaren terug van zijn geloof gevallen. ‘Het kan zonder’, is nu zijn stellige overtuiging.

Falco Ebben is inmiddels ook top in Nederland. Vooral door nazaten van zijn basiskweker ‘Indy’ die hij hier haalde. Ook ‘de fotograaf’ kon het rijden niet laten. Tot 2021. Het kwam er afgelopen jaar niet van om meer dan eens per week te rijden maar dat was zeker niet aan de prestaties te zien. Met de Nationale Asduif jongen 2021 van België werd ook niet ‘gereden’. Dus ook dat is een vals argument en dat alleen mag geen reden zijn te stoppen.

ADVIES

Uiteraard leven we in een andere tijd. Anno 2022 zijn sommigen dermate gedreven dat ze er heel veel tijd en geld voor over hebben aan de top te staan. Dat is voor mensen met een volledige dagtaak heel moeilijk, of zeg maar quasi onmogelijk geworden. Zulke mensen moeten keuzes maken, zich specialiseren en kampioenschappen uit hun hoofd zetten. Dan is er ook voor mensen met weinig geld, weinig tijd en weinig duiven nog altijd volop eer te behalen.

HET GROTE GELD

Dan zijn er die stoppen of ze dreigen daarmee vanwege, zo zeggen ze weer, het grote geld. De bedragen die betaald worden voor duiven, soms zelfs voor piepers die alles nog moeten bewijzen, grenzen inderdaad aan waanzin. ‘Duivensportidioterie in al haar glorie’, noem ik het.

Maar is dat reden om te stoppen? Heb je daar last van? Nee toch. Mensen die tegen dat geld aan hikken hebben meestal zelf een probleem. Zo was er die voorzitter in Zuid Nederland.

Die was ook tegen geld in duivensport. Het is lang geleden, in de tijd dat er nog flink gepoeld werd, maar hij was een van de weinigen die daar niet aan mee deed. Dat was tegen zijn principes. Tot hij ook een superduif onder de pannen kreeg. Voor het eerst. Nu veranderde hij even snel van mening als een prostituee van klant. En werd de grootste ‘poeler’ (gokker) van de club. Inderdaad, het kan verkeren.

DUIDELIJK

Of we iets kunnen doen om die twijfelaars aan boord te houden? Heel zeker. Een goede sfeer in de club kan al doorslaggevend zijn. Of wat meer respect en onderlinge vriendschap. Het belang van een goede sfeer kan je amper overschatten. Misschien iets om mee te nemen in het nieuwe jaar.