Ga direct naar de inhoud.

Geen sport met gelijke kansen (1 sept 2021)

Hoe zonnig je ook van karakter mag zijn, in duivensport kan het niet anders of je wordt zo nu en dan besprongen door een onstuitbare aanval van moedeloosheid. Heel soms overkomt dat ook mij, terwijl ik toch niet tot het meest depressieve deel van het duivenvolkje behoor. Dan krijg zelfs ik, heel soms dus, de neiging in een niet te stoppen huilbui uit te barsten. Vanwege zo veel zaken om de sport niet meer serieus te nemen en je soms echt gaat twijfelen of het wel 2021 is.    

 SPEK EN BONEN
Neem nu zaterdag 14 augustus. Bij het aanmelden van de jonge duiven in ZAV kregen de liefhebbers te horen niet te vroeg te stoppen, want meer dan 200 duiven werden niet geklokt. Helaas gebeuren zulke dingen ook elders. Hoe anders dan in samenspelen waarin alle (!) deelnemers elkaar bekampen met hun beste duiven. Over appels en peren gesproken!

Heb je een goede dan heb je natuurlijk oneindig veel meer kans op een beter coefficient als je speelt in een concours met een hoop duiven die niet geklokt worden. Met alle gevolgen van dien voor (nationale) Asduiven en competities als De Gouden Duif.

En wat doe je er tegen? Niets! Je kan mensen niet verplichten hun duiven te klokken. Wat wel zou kunnen is duiven die he toch niet klokt niet over de antenne te laten gaan bij het inmanden. Dat stuit echter weer op andere problemen. En zo vieren ongelijkheid en oneerlijkheid hoogtij in duivensport.

 AANTALLEN
Trouwens over aantallen duiven en asduiven gesproken. In het Diamantverbond zouden de beste zitten. Zo zegt men. Althans, wat betreft vitesse. En de ´beste duiven´ zouden normaal ook als zodanig moeten worden bekroond. Zoals in alle competities in alle sporten. Dat geldt echter niet voor duiven en liefhebbers die excelleren in het Diamantverbond (en sommige andere samenspelen). Vanwege te weinig duiven in concours want dat zou betekenen minder concurrentie. Wat het laatste betreft weten insiders beter. In het Diamantverbond een 1e prijs winnen tegen 150 duiven is volgens velen moeilijker dan elders een 1e winnen tegen 500 duiven. En zelfs al zou in dat Diamantverbond een duif zitten die wekelijks 5 minuten vooruit vloog dan zou die nog geen nationale asduif kunnen worden.  

Zoveel onrecht was voor ene Stefaan L zelfs reden te verhuizen. En wat doe je er als bond aan? Weer: Niets. Nog lagere eisen stellen voor Nationale kampioenschappen (nog minder duiven of deelnemers) kan echt niet.

 CONCURRENTIE
In elke sport ben je zo goed als de concurrentie toe laat. Als kind al was ik gek op voetbal en deed het niet slecht. Ik stond in meerdere  ‘vertegenwoordigende’ elftallen. Tot ik met andere spelertjes kreeg te maken dan die uit de straat of uit mijn klas. Toen was er geen plaats meer voor me vanwege te licht bevonden. Neem ook de vlucht uit Barcelona van dit jaar. Die duurde in een samenspel in Zuid West Nederland enkele uren. Toen men daar geen prijs meer kon winnen kon je elders nog de 1e winnen. En zo´n winnaar bijvoorbeeld naar Japan verkopen.        

RUST
Aan het weer doe je niets, dat je daar mede van afhankelijk bent weet je al als je met duiven begint. Maar gelukkig is het niet alle weekends hetzelfde weer. De wind bijvoorbeeld altijd uit dezelfde richting zou het einde betekenen van de sport. Wat we wel in handen hebben is het vervoer. Ik schreef eerder dat ik er van overtuigd ben dat goed uitgeruste duiven vlotter huiswaarts keren. Voor een beter begrip zou je zelf eens in een aanhangwagen van een vrachtauto moeten zitten, niet in een stoel met gordels om, maar zonder enig houvast.

Het zou een helse ervaring worden, zonder een minuut rust. Je zou heen en weer geslingerd worden. Zoals ook duiven op weg naar de losplaats. Elke hobbel voelen die. Ze schuiven massaal naar voren telkens als de wagen remt. En naar achter als die snel optrekt. En dat uren aan een stuk. Zulke duiven verdienen rust alvorens ze gelost worden. Daarom dat sommige Nederlandse grensbewoners vraagtekens zetten bij Antwerpse duiven die ’s avonds opgehaald worden voor een HaFo vlucht en ‘s morgens vroeg weer gelost worden. Die hebben geen moeite meer met HaFo vluchten met twee nachten mand.   

 TIJDEN VERANDERD
Ooit stond ik aan de ringentang. Het was in de tijd dat nog veel gepould werd, ook in de club, en wat was het steeds weer opletten dat met de jonge duivenvluchten geen oude werden ingemand. Soms gebeurde het immers dat iemand de verleiding niet kon weerstaan om stiekem een oude duif in te zetten. ‘Want daarmee was je voor.’

Maar tijden veranderden. Enkele jaren terug werden in een bepaalde streek in België in het voorjaar verdacht veel piepers opgevangen met oude ring. Dat gebeurde zo vaak dat men zich vragen stelde. Dat konden toch allemaal geen vergissingen zijn. Dat waren het ook niet. Het was liefhebbers opgevallen dat vanaf half augustus de oude duiven zoek gevlogen werden door de jongen. Ook op de Nationals. Dus wat deden snoodaards? In december schoven ze de jongen ringen van datzelfde jaar om. En niet van het jaar dat volgde, zoals eigenlijk hoort. Niets gemakkelijker dan dat en zo zag je in augustus en september ‘oude duiven’ excelleren die geen oude duiven waren en het hele jaar niet op de uitslag hadden gestaan.

 GEEN KANS
Ik weet nog dat iemand die provinciaal een 2e prijs won zich gefopt voelde en een rechtszaak wilde beginnen. Eerst uiteraard een advocaat geraadpleegd. In december jongen een ring van  datzelfde jaar om doen? Het was volgens de advocaat de logica zelve. ‘Geboren in dat jaar dus een ring van dat jaar. Een ring omdoen van het jaar dat volgt was pas onlogisch. Een rechtszaak is het nooit geworden.  

 VERKLARING?
Jaren lang volgde ik welke jongen het waren die op de Nationals eind augustus en september excelleerden.  Of die een national wonnen. Dat waren meestal jongen van de tweede of zelfs derde ronde. Die van de eerste ronden hadden kennelijk al dermate veel HaFo vluchten gehad dat ‘de snee’ er af was. Zodat ze rustig, ‘op de automatische piloot’ naar huis vlogen, zo lijkt het.

 VRAAG
Als het inderdaad zo is dat duiven aan snelheid inboeten als die voorheen vijf keer of meer HaFo vlogen rijst de vraag of het misschien verstandiger is duiven waarmee je op de nationals uit wilt blinken voordien minder intensief te spelen en/of er later mee te beginnen. En of die mannen, vooral Vlamingen, die hun oude om de twee weken spelen misschien gelijk hebben? ‘Wekelijks spelen maakt van je duiven prijsvliegers in plaats van winnaars’, zeggen ze. Om de twee ween exploderen stelt al eisen genoeg. Waar of niet waar? Hmm. Weet niet. Mij lijkt dat je kunt overdrijven. Dat bij voorbeeld drie HaFovluchten voor een national beter is dan zes. Maar toegegeven, ik spreek wat betreft fond niet uit eigen ervaring.