Ga direct naar de inhoud.

Duiven, sport en geld

Die rel in Limburg is weer enige tijd geleden.
Enkele bestuursleden vonden dat op alle duiven die werden ingezet een kwartje moest worden gepould en de hel brak los.
Die mannen waren hun boekje te buiten gegaan want 'verplicht poulen' mag niet, al gaat het om nog zo weinig.
Ik kan me niet voorstellen dat het om dat kwartje ging, zo pietluttig kunnen Limburgers niet zijn, maar om het principe en dat principe heeft te maken met visie:
De rol van het geld in de duivensport.
Kennelijk weten we niet goed wat we er mee aanmoeten, hinken we op twee gedachten:
Duivensport als pure hobby of als sport waarin voor de winnaars meer is weggelegd dan een beker of diploma.

VERBETERD
In Nederland meer dan in België lijkt men tegen 'geld in de duivensport'. Maar is duivensport een geldsport geworden?
Nee dus. Veel poulebrieven in veel samenspelen bleven 'sinds mensenheugenis' dezelfde alleen wordt er steeds minder gepould.
Het goede nieuws is dat zowel in Nederland als in België poulebrieven en poulesystemen steeds meer uniform worden, dat had natuurlijk al veel eerder moeten gebeuren, ik 'smeek' daar ook al jaren om, maar beter laat dan nooit.
Want zeg nu zelf, de bestaande situatie was èèn grote puinhoop, ondoorgrondelijk voor buitenstaanders maar ook voor de liefhebber zelf vaak niet te vatten.
Na een eeuw duivensport en na invoering van de computer bleef poulen hemelsbreed verschillen van plaats tot plaats en van club tot club. Met overal andere namen en andere bedragen voor soms dezelfde poules.

De enig nuttige functie van die duizend en een verschillende poulebrieven en poulesystemen was voor elk zinnig mens alleen maar lachwekkendheid.

ABSURD
Want zeg nu zelf:
- Is het niet normaal dat we overal dezelfde regels en wetten hebben, waar men ook woont?
- Is het niet absurd dat in deze tijd in dezelfde sport dezelfde poule in de ene club 'speciaal' heet en in de andere 'scheerweg?'
Maar er is dus veel verbeterd.
Ik vind het evenwel lang niet ver genoeg gaan.
Er moeten ook op clubniveau dezelfde poulebrieven komen, voor iedereen en overal dezelfde en als het aan mij zou liggen ook in Belgie.
Zodat iemand die met duiven begint weet waar hij aan toe is, waar hij ook woont.

OOK HIJ
Met een maat heb ik het wel eens over deze zaken.
En als ik iemand bewonder is het mijn maat.
Al kreeg hij morgen een houten kop, groeiden er lianen uit zijn oren of kreeg hij horens dan zou ik hem nog omarmen en aan mijn hart drukken want hij is anders dan anderen.
Hij praat alleen over de medemens als hij iets goeds te zeggen heeft, hij speelt goed, is intelligent en... zegt waar het op staat. Van zulke zijn er niet veel.
Probleem in duivensport is dat je je moet hoeden voor een heldere meningsuiting als je goed speelt maar hij heeft er nooit een geheim van gemaakt wat de sport voor hem aantrekkelijk maakt.
Kampioenschappen zeggen hem niets, bekers belanden in een oude kist op zolder en wat balorigen denken en slechts achter de handpalm durven uitspreken beweert hij hardop. Een eerlijke ongecompliceerde gozer in een somber woud vol schijnheiligheid.
Want wat zien we vaak?
Dezelfde lui die beweren 'dat het sport moet blijven' veranderen even vlot van mening als een prostituee van klant als ze ook een topduif op het hok hebben.
Dan krijgt zo'n duif ineens wel de nodige kruisjes. Veranderen ze in notoire poulers.

ZWART WIT
Maar zo gaat het in onze samenleving vaak.
In mijn studententijd hadden we niets en konden we niets.
Dus waren we links. Tegen die lui die wel iets hadden. Tot we 'een leuke baan' kregen en wat centen.
Geld in de duivensport?
Men is voor of men is tegen en dat is te zwart wit.
En zwart wit denken is niet meer van deze tijd, dat deden we vroeger, in de tijd van Sjors en Sjimmie.
Die waren zwart en wit. Zwart was slecht en wit was goed.
Dat was het aardige van toen, alles was zo herkenbaar.
Maar er kwam een tijd dat we genuanceerd gingen denken en naar elkaar luisteren.
Als een schrijver zijn mening uitdraagt maakt hem dat kwetsbaar als die niet strookt met die van de ander.
Ik stoor me daar niet zo aan en ben VOOR geld in onze sport.

VOOR
Het hoeft niet om immense bedragen te gaan maar poulen moet kunnen voor mensen die dat graag doen.
Sommigen menen dat geld en geld alleen de duivensport voor een verdere vrije val kan behoeden.
Zover wil ik niet gaan maar feit is wel dat onze sport onderhand de enige is waarin veel beoefenaars geld buiten de deur trachten te houden.
Diverse andere sporten waren al lang ten dode opgeschreven als die het aloude dogma 'sport om de sport' niet hadden losgelaten. Deelnemen belangrijker dan winnen?
De Olympische spelen zelf maken deze kreet tot een giller.
Of zouden alleen duivenliefhebbers vies zijn van geld?
Laat mij U bij de hand nemen naar de praktijk van alle dag.
- Het Zuiderkempenspel (Oost Brabant) zou het mooiste van Nederland zijn.
Doordat er zo veel te verdienen is misschien?
Een tientjespoule (ruim honderd gulden) aan de 1000e prijs was geen zeldzaamheid. In het Zuiderkempenspel stonden voor Orleans meer duiven dan Nationaal.
'Omdat er wat te verdienen is en nationaal niet' beweerden Oostbrabanders.
- Zou het toeval zijn dat juist daar waar gepould wordt, duivensport minder verval kent dan elders?
Natuurlijk is wel sprake van een cirkel.
Vraag je in streken waar niet gepould wordt waarom dat zo is dan is het antwoord 'omdat er toch niets te verdienen valt'. Wiedes! Als er niet gepould wordt is er ook niets te verdienen.

ONZIN
Men zegt dat de sport achteruit gaat omdat die te duur wordt. Onzin! Misschien is het tegenovergestelde waar.
Misschien gaat duivensport achteruit omdat mensen mèèr geld hebben om aan andere dingen te besteden.
Een kilo voer kostte dertig jaar geleden ongeveer 2 kwartjes.
Enkele jaren geleden betaalde ik het dubbele, nu weer minder.
De lonen zijn in dertig jaar echter vertienvoudigd.
Nu duivensport onder druk staat moet men proberen zoveel mogelijk mensen er bij te houden.
Lui die graag om kampioenschappen vliegen moet men proberen 'te vriend te houden,' lui die graag poulen ook.

Ik wil niet beweren dat geld in duivensport het licht aan het eind van de tunnel is maar nog nooit hoorde ik liefhebbers klagen dat er in hun samenspel zoveel te verdienen is. Wel het tegendeel.

'VOOR ANDEREN'
Wat mij betreft zou men de inleg van Nationale vluchten mogen verhogen.
Met het extra geld zou men aardige dingen kunnen doen als je een concours zou hebben van pakweg 10.000 duiven.
Zo'n extra inleg zou ook tot gevolg hebben dat minder kansloze duiven zouden worden gespeeld want bij veel duiven die op Barcelona en andere spektakelvluchten worden ingemand heb ik mijn bedenkingen.
Haal het geld uit wat voor sport ook en je draait de klok terug.
De mens is gevoelig voor materiële zaken en de duivenliefhebber is niet anders. Groot probleem in een sport als de onze is wel de kloof tussen de vedetten en de hobbyisten maar daar moet iets op te vinden zijn. Verder zou je je af kunnen vragen of het het geld allèèn is dat mensen een kick geeft. Ik meen van niet!

De voorstanders van geldspel kennende lijkt het me dat het hen niet zo zeer om het geld gaat maar wel om het plezier dat ANDEREN zien dat er geld achter de duiven staat!

MISSCHIEN ZELFS POSITIEF
Ik geloof er dus niets van dat geld de sport kapot maakt zoals sommigen beweren.
Als in een dorp iemand een auto wint zal dat voor geen mens reden zijn om met duiven te stoppen.
Als iemand een duif verkoopt voor een ton evenmin.
Misschien is het tegendeel waar!